VANİLYA KOKULU AŞK

7.Bölüm ~ Sınav

Multimedia -  Zeynep

Kafamı kaldırıp yüzüne baktığımda sırıtıyordu.

" Bende ne zaman üstüme atlayacaksın diye bekliyordum. "

Alaylı bir şekilde söylenirken beni üzerinden ittirdi. Ayağa kalkıp üstünü temizlerken ters ters bakıyordum.

" Dikkatli olsana biraz. Senin yüzünden düştük. "

Diye çıkıştığımda far görmüş tavşan gibi gözleri açıldı.

" Manyak mısın kızım? Hayvan gibi dönen sensin "

Arkasını dönüp tam gidecekken;

" Pardon yaa! Yine beni ittirip düşürdün sandım da. " diye sitemde bulundum.

Gözlerini kısmış bana bakıyordu. Yüzünü ciddileştirip tam birşey söyleyecekti ki sustu. Hadi ama en azından bir özür falan. Ne de öküz bişiymişsin sen.

" Kokusunu içine çekince öyle demiyordun." diyen iç sesime o an küfür edesim geldi.

Hadi ama bu da vanilya kokusuydu yani. Kim olsa etkilenirdi.

" Dün geceyi unutmaya çalış. Kendin kaşındın. Benden de özür falan bekleme. "

Sert çıkışınca şaşırmıştım. Yine kendi yaptığı şeyi , kendi kaba saba hareketleriyle kapatmaya çalışıyordu. Arkasını dönüp gittiğinde öylece kaldım.

Ben hayatımda bu kadar egoist bir insan görmemiştim. Bir köşe de ona yardım eden diğer köşede de kötü davranmasını gerektirmicek ama serseri tavırlarıyla bir kızı incitebilen , o masum ve etkileyici vanilya kokusunun aksini yansıtan bir çocuk vardı.

Bunları ne ara düşünür olmuştum bilmiyorum ama benim şuan önümdeki sınavı düşünmem gerekiyordu. Bu sınava girmem için belki de son şansımdı.

Dedem ölmeden önce torununa bir güzellik yapmıştı. Kazadan sonra bir süre kendimi toparlayamamıştım. E haliyle sınava da hazırlanamamıştım. Dedemin çok yakın bir arkadaşı Üniversitenin sahibiymiş. Sınavı geçemeyince de iyice yıkılmıştım. Dedem de arkadaşıyla konuşup bir şans daha vermesini rica etmişti. Üniversitenin bursunu kazanmak şartıyla sınav tekrarı şansı almıştım. İşte o şansı hayata geçirmenin vakti gelmişti.

Üç gün sonra sınava girecektim. Eğer o bursu alırsam hayatım değişecekti. Tek dileğim mutlu olmaktı. Hayatta bir amacımın olması beni ayakta tutuyordu.

                                  *  *  *

Sınav Günü

Bugün hayatımı değiştireceğim gündü. Üniversiteye doğru yürürken birgün buranın öğrencisi olarak yürüyeceğimi hayal ediyordum. İster istemez insanın yüzünde bir gülümseme oluşuyordu.

Telefonumun melodisi kulağıma dolduğunda arayanın Zeynep olduğunu görünce gülümsemem iyice yüzüme yayıldı. Unutmamıştı. Canım arkadaşım.

" Efendim " telefonu neşeli bir şekilde açmıştım.

" Benim üniversiteli güzel arkadaşım. Arkadaşların birtanesiii! Sen üniversiteli mi oldun bakayım , oyy yesinleer! "

O neşeli ve alaylı sesi kulağıma gelince kahkaha attım. Bu kız gerçekten hayattaki tek gülme sebebimdi.

" Yok güzelim daha sınava girmedik. Sen ne diyorsun. " diye bende onun dalgasına katıldım.

" Ama ben inanıyorum bu sefer başaracak benim canım arkadaşım. Birlikte okucaz kızım. Bundan güzeli yok. "

Neşeyle kelimeler ağzından dökülürken kendime hatırlattım. Hem onun için hem benim için...