VANİLYA KOKULU AŞK

17.Bölüm ~ Katil

" Kuzey. " uyandığımdan beri adını kaç kere söylemiştim bilmiyorum. Kış uykusuna mı yatmıştı ayı.

" Kuzey. " uyanmadı. Hala uyanmadı.

" Kuzeeyy.!! "

Yataktan sıçrayıp Kuzey'e bağırmamla o da yüzünü buruşturarak kafasını yastığa gömmüştü. Boğuk çıkan sesiyle

" Ne bağırıyorsun? Hira'yı uyandıracaksın. " öfkeli sesiyle konuşurken acaba ben mi göremiyorum diye yatağa tekrar baktım.

" Kuzey Hira yok çoktan uyanmış. " dememle kafasını yastıktan ani bir hareketle kaldırıp odanın içinde gözlerini gezdirdi. Bu telaşlı haline anlam veremezken kaşlarımı çatarak ona baktım.

" Ne oldu? " ben ona anlamayan bakışlarımı yollarken o ise hızla yataktan kalkıp kapıya yöneldi. Tam çıkacakken sanki bir şey unutmuş gibi arkasını dönüp bana baktı.

" Odasından hiç çıkmazdı. " diyip odadan çıkınca hızlı adımlarımla hemen ona yetiştim. Önemli bişi olmasa böyle telaşlı davranmazdı. Sonuçta bahsettiğimiz kişi Kuzeydi. Ne ara uyuya kalmıştık bilmiyordum ama kesintisiz uyuduğum gerçeğini saklayamıyordu.

Kuzey birkaç çalışana Hira'yı sorunca mutfakta olduğunu söylemişlerdi. Rahatlamışcasına yavaş yavaş mutfağa ilerlerken bende onu takip ediyordum. Tamam belki biraz da kaslarını seyrediyor olabilirdim.

Mutfağa girdiğimde gördüğüm manzara ile gülümsemem yüzüme yayılırken bakışlarımı Kuzey'e çevirdim. Gülümseyerek tezgahın üstüne oturmuş çikolata kutusunu önüne almış ve parmaklarına kadar yüzünün her yerine çikolata bulaşmış olan Hira'ya doğru ilerledi.

Hira bizi görünce başını odaklandığı çikolata kutusundan kaldırıp çikolata olmuş dişleriyle bize gülümserken sırıtmam yerini kahkahaya bırakmıştı.

" Ahh be güzelim bu hal ne böyle. " diyip Hira'nın saçından öpen Kuzey'e hayran dolu gözlerle bakmaya devam ederken içeriye giren orta yaşlarda , esmer bir kadına gözüm takıldı. Sanırsam bu evin çalışanlarından biriydi.

Kuzey içeri giren kadına Hira'yı işaret ederek " Nazlı sen Hira'nın üstünü başını temizle. "

Adının Nazlı olduğunu öğrendiğim kadın şok olmuş Hira'ya bakarken yavaş hareketlerle onu kucaklayıp gitmişti. Gerçekten Hira odasından hiç çıkmıyor muydu? Ben Kuzey yine benimle dalga geçiyor zannetmiştim. Yanılmışım.

_____________________________

Herşey bir anda olmuştu. Kuzey'in dedesi , yani geçen sefer görüşmeye geldiğim ama Kuzey sayesinde görüşemediğim kişi. Evet evet Selim Arıcı.

Tam evden çıkmak üzereyken Selim Bey'e yakalanmam ve kendimi tanıttıktan sonra kahvaltı masasında Kuzey'in öldürücü bakışlarına maruz kalmam saniyeler içinde olmuştu. Kendimi tanıtınca bana samimi ve içten bir şekilde gülümsemiş , tanıdığını zaten görüşmek için çağırdığını hatırlatmıştı.

' Evet torununuz beni evden kovmasaydı görüşecektik. ' diye haykırmak istesem de şimdilik içimden söylenmekle yetinmiştim. Neden burada olduğumu sorduğunda bir yalan uydurmaya tam başlayacaktım ki Kuzey araya girip Hira'nın konuştuğunu ve yardımcı olduğumu söyleyince Selim Bey inanamazcasına hızla kalkıp Hira'nın yanına gitmişti.

Şuan ne mi yapıyorum? Kuzey'in soğuk ve sert bakışlarıyla karşı karşıyayım. En sonunda dayanamayıp

" Ne bakıyorsun öyle? Şey gibi.. " tek kaşını kaldırıp bana sorgularcasına baktı.

" Ne gibi? " diyince yutkunup elimi onun yaptığı gibi çeneme koyup dirseğimi masaya yasladım.

" Öldürecekmiş gibi. "