Alleen Wij

Hoofdstuk 1

Intisar:

Ik kijk naar de klok. Binnen een paar minuten is de les gedaan en mogen we naar huis. Er is veel veranderd sinds vorig jaar. Niet zoveel. Alleen het feit dat ik nu hier ben, in de hoge school. Ik studeer voor applicatie beheer. Dat is echt iets voor mij. Ik weet niet of Nauwfel al is getrouw. Ik in ieder geval niet. Mijn hart is nog steeds gebroken. Of ik het nu wil of niet, ik voel nog steeds iets voor Nauwfel. Vorige jaar aan het einde van het jaar ging hij zogezegd mijn hand vragen. Uiteindelijk bleek het dat hij met iemand anders ging trouwen. En dat iedereen het wist. Ik voel me nog steeds zo stom!! Vooral omdat ik nog gevoelens voor hem heb.

TRINGGG TRINGGG

Dat is de bel. Ik verzamel al mijn spullen en steek ze in mijn tas. Ik heb een soort schil rond mij gebouwd. Niemand, maar niemand gaat de echte mij leren kennen. Vooral niemand van dezelfde lessen. Voor mijn studie zie ik dagelijks marokkaanse jongens en de meeste geef ik geen aandacht. Je weet wat ze zegge: je maakt nooit dezelfde fout twee keer want de tweede keer is het geen fout maar een keus. Zuchtend loop ik naar mijn auto. Jaa ik heb mijn rijbewijs en ik ben er zo blij om. Beter dan station en iedereen me horen nafluiten alsof ik een hond ben.

Ik rij veel te snel, want als ik een oude dame zie oversteken, moet ik zo hard remmen dat ik bang ben dat het vandaag mijn sterf dag gaat zijn. Automatisch gaan mijn gedachten naar Nauwfel. Ik heb hem lang niet gezien. Eigenlijk heb ik hem niet gezien sinds ik het weet van hem en die Marokkaanse chick. Eerst Latifa en nu een ander. Wat denkt Nauwfel nu??? Dat hij zomaar met iemands gevoelens kan spelen??

Vandaag heb ik afgesproken met Isra. Ik ga zitten op het bankje recht tegenover het fonteintje. Zo mooi en rustgevend. 'Mooi', hoor ik iemand naast me zeggen. Ik zie Tariq. Achh, wat moet hij?? 'Wat moet je?' vraag ik zonder schaamte. 'Wooww rustigg', zegt Tariq maar ik voel me alles behalve rustig. 'Ik en Nauwfel hebben het eindelijk terug goed gemaakt maar met voorwaarde dat ik het uit moest maken met mijn Latifa', vertelt Tariq. Waww, ik wist niet eens dat die samen was met die hoer. Ik kan haar nog steeds niet uitstaan. Sorry. 'Ik heb het uitgemaakt, maar Latifa was me voor', gaat Tariq door. Ik kijk hem vragend aan. Wat gaat dat me zelfs aan?? 'Dus ik wil wraak', zegt Tariq simpelweg. Ik moet lachen. 'Wraak op wie??' vraag ik. 'Nauwfel!! Hij denkt hij heeft alles, behalve jou', zegt Tariq. Ik wil opstaan, maat Tariq pakt me stevig vast.

'Ik weet wat hij je heeft aangedaan, hij zou met je trouwen en opeens... Niet meer', zegt Tariq en er gaat een steek door mijn hart. 'Intisar, denk er goed over na en bel me dan', zegt Tariq voordat hij verdwijnt. Ik zucht. Wraak nemen op Nauwfel?? Zo laag ben ik nu ook weer niet gezonken. Het is waar, hij heeft me gekwetst, maar diep vanbinnen weet ik en voel ik nog steeds dat we bij elkaar horen..