Hoofdstuk 34

1.6K 81 4
                                        

Nauwfel :

'Ik wist wel dat jullie samen zouden eindigen', zegt mijn moeder trots. Ik lach. 'Ewaa Yemaa, zolang je maar niet huilt', zeg ik. Ik zie er tip top uit om haar hand te vragen. 'Dus als ze ja zegt, direct huizen enzo gaan zoeken', vertelt mijn moeder. Ik knik. Weet ik, ben geen klein kind meer. Ik weet dat ze ja gaat zeggen, maar die schrik dat ze nee gaat zeggen blijft er wel. Want je weet het nooit honderd procent. In de auto vraag ik of iedereen er is. Al mijn zussen zitten goed en dus begin ik te rijden. Op naar Intisar!

DINGG DONGGG (tfoee wanne lelijke bel hebben ze)

Intisar doet de deur open en ze ziet er direct prachtig uit dus naakt ze het wel goed. Die lelijke bel maakt ze goed. Ik stap naar binnen en de rest ook. We gaan in de woonkamer zitten. 'Ewaaa de thee al klaar wella?' vraag ik alsof ik hier gelijk thuishoor. Ik zie de blik van Intisar. Die blik zegt dat ik beter normaal kan doen. Weyew, ik word hier ook nooit geapprecieerd. Mohieemm, ik zal er wel mee leren leven. De thee komt er aan en ik kan mijn ogen niet van Intisar afhouden die de thee schenkt.

'Thee ligt op tafel', hoor ik Kamal zeggen die me ziet kijken. Lachend en met rode wangetjes kijk ik naar mijn thee. Latifa zit naast Kamal en ik moet eerlijk zeggen: Latifa hoort beter bij hem dan bij wie dan ook. Mijn vriendschap met Tariq is echt al naar de klote, maar wat doe je eraan?

'Nauwfel!'hoor ik opeens iemans roepen. Ik kijk op. 'Gaan jullie nog praten of?' vraagt mijn moeder. Ik volg Intisar naar de andere woonkamer. Daar kijken we elkaar ff aan. 'Gister was gevaarlijk', begin ik. Intisar knikt. 'Ik wilde mijn tijd dus niet verspillen, ik hoor bij jou en jij bij mij. Zoveel is al duidelijk', zeg ik. Ze glimlacht. 'Wat doen we hier dan nog? Laten we het ze zeggen', zegt ze en ik sta op. We keren terug. Kamal lacht. 'Ewaa Nauwfel, miste je je thee zo hard ofwa?? Kijk', zegt Kamal en loopt naar mijn glas. Hij wijst ernaar. 'Die staat er nog', zegt hij. Ik moet lachen en ga op mijn plaats zitten. 'We zijn er al uit, ik wil trouwen', zeg ik. 'Neee, zeg woullah??' vraagt Kamal ze3ma verbaasd. Latifa geeft hem een kleine klap. 'Auww, we zijn 3ad nog pasgetrouwd stel en ze slaagt me al', zeurt kamal en we moeten lachen.

'Nou, Intisar? Wil jij met hem trouwen?'vraagt Fatima. Niks om bang voor te zijn. Ik drink rustig van mijn glas. 'Nee', hoor ik Intisar zeggen. Ik spuug opeens alles. 'Wat??' vraag ik geschrokken. Intisar lacht. 'Grapje, maar nu weet jij ook eens hoe het voelt', zegt ze. Man, ze had me zo hard laten schrikken!! Hahahaha.

Alleen WijWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu