2 Hafta sonra
"Kızım bugün Emre'nin doğum günü!"
"Ne yapım Tuğçe?"
"Şimdi en güzel Elbiseni giyorsun.
Saçını yapıyorsun, sonra Emre'lere gidiyoruz.""Istemiyorum Tuğçe anlasana!Hem Ali orda olucak ben onu görmek istemiyorum."
"Ah Selin artık evden çıkma,çünkü Ali heryerde olucak!"
"Tamam o zaman evden çıkmam."
"Saçmalama!Gıyın şunu ve çıkalım."
"Ben Alinin yüzüne bakamam.Kendimi Affettirmeye çalıştım.Oğlan beni öyle bırakıp gitti."
"Ne sandın?Sen oğlanı sevmedini söyledin.Tabıki böyle bir tepki vericek."
"Uf Sus Tuğçe!"
**Flashback**
"Özür dilerim Ali sana hala aşığım."
"NE?"
"Saçmaladım..Belki Ailemi üzemem ama senide kaybedemem."
"Sen beni kaybettin bile.Hani o tatil evinde bana birşey dedin hatırlıyor musun?"
"Evet hatırlıyorum.."
"O an zaten beni kaybettin..Beni sevmedini söyledin.Sen benim için bittin,Selin."
"Ali n'oluyor gitme.Ben sana hala aşığım."
"Maalesef Selin benim de bir gururum var ve benimle hiç kimse oynayamaz.
Sen bile."**Flashback bitti**
"Selin,ne düşünüyorsun?"
"Hiç ya..tamam Emre'lere geliyorum.
Ali'den mı korkucam.""Süper!Hadi bunu giyin üstüne!"
Tuğçe pembe kısa bir elbise gösterdi.
Ellinden alıp hemen üstüme gıydım.
Sonra hafif bir Makyaj yaptım ve saclarımı düz açık bıraktım.Siyah topuklu ayakkabılarımı giydikten sonra kendimi aynada baktım.Çok hoş.
Selinin elbisesi 👇🏽
"Ne kadar güzel olmuşun!"Tuğçe Dedi ve sıkı sarıldık.
"Sende fena sayılmazsın!"dedim gülerek.
Çantamızı alarak dışarı çıktık.Kapıda Taksi bekliyordu.
**Emrelerde**
"Emre daha çok kişi gelseydi!"
"Ha Selin daha çok kişiyi çarcaktım ama Tuğçe beni engelledi."
"Oha yeter Tabiki bütün ev dolmuş!"dedim.