dear harry [h.s] polski

dzień 41

Drogi Harry,

pamiętam te wszystkie noce, które spędziliśmy razem. Leżąc w łóżku, oglądając filmy. Trzymałeś mnie blisko. Czułam się tak, jakbym miała dom. To Ty byłeś moim domem. Przejeżdżałam palcami po Twoich lokach. Kiedy Twoje usta dotykały moich, dreszcz przechodził po moim kręgosłupie. Szeptałeś uwodzicielsko do mojego ucha. Chichotałam i przeciągałeś mnie na siebie. Ruch mojego ciała z Twoim był zsynchronizowany. Ruszaliśmy się razem. Nie uprawialiśmy tylko seksu, nie. To było coś więcej. Kochaliśmy się.

Pamiętam teraz wiele rzeczy. Ale chciałabym zapomnieć jedno wspomnienie. O tej nocy, kiedy wróciłeś do domu pijany. Nie byłeś taki sam. Byłeś zły. Krwawiłeś i miałeś rozcięcia na twarzy. Cały czas pytałam Cię, co się stało. Powiedziałeś mi, że się pokłóciłeś. Nakrzyczałam na Ciebie za to. Złapałeś mnie i rzuciłeś mną o podłogę. Powiedziałeś, że mam się zamknąć. Wiem, że zauważyłeś przerażenie w moich oczach. "Boisz się mnie? Boisz się?". Splunąłeś mi w twarz. Płakałam, kiedy znalazłeś się nade mną, siadając na mnie w rozkroku. Uderzyłeś mnie. Mocno. Twoja pięść znalazła się na mojej twarzy. Zdałeś sobie sprawę, że mnie skrzywdziłeś. Miałam czarne oko przez wiele tygodni. Przepraszałeś wiele razy, a ja bałam się, że znowu mnie skrzywdzisz. Ale wreszcie Ci wybaczyłam. Musiałam.

Przycisnęłam palce do ust. Nadal czułam gorąc Twoich mokrych ust na moich. Kiedy je zabrałam zdałam sobie sprawę, że moja dłoń drży. Potrzebuję Cię.