I'm Shattered But Now Your Back

Chapter 1

Napakatagal na nung huli ko siyang nakita, 2 years or 3? I don't know.

We we're in collage nang iwan niya ako, wala naman akong ginawa e, meron ba? Kasi kung meron man handa naman akong mag paliwanag e..

Naging tanga ako sa kaniya. Sinabihan ko pa nga sa mga kaibigan niya e kung pwede ko ba siyang maka usap pero ang sabi ayaw niya...

I was devastated and I was just about to gave up pero na isip ko di ko pala kaya.

Many days passed still no sign of him, my friends Jessa and Lorren told me na tama na but I keep on resisting kasi alam ko babalik siya kasi mahal niya ako.

Hanggang sa kusa na akong gumive up masakit na e so tama na.

And now he's back and he wants me back.

Gusto ko siyang sumbatan but I can't find my voice
At sa kasamaang palad boss ko pa talaga siya tadhana nga naman o.

Galit guro si tadhana saakin e bakit niya ako pinapalapit sa taong ayaw ko ng makasama? Am I a bad person? Di naman e.

Tsk wala na akong magagawa I will just bare with it for a while .....

I'm back with my senses ng biglang may nag lapag sa table ko ng bouquet of roses and not just a roses it was a white one at hindi ko na kailangan mag tanong pa kung kanino galing isang tao lang naman nakakaalam ng paborito kong bulaklak and it's Bryan Sarrosa ang boss ko at ang lalaking umiwan saakin.

It's been a month since that day na sinabi niyang he wants me back
I didn't respond nung Una pero bago ako tumalikod
"It's up to you but don't expect too much I don't want to give you false hope" and by that tumalikod na ko.

"Ma'am sabi po ni Sir pumunta daw kayo sa office niya lunch time" sabi nung sekretarya ni Bryan siya kasi yung nag hatid sa mga bulaklak.

Mag rereklamo pa sana ako ng bigla siyang mag salita ulit
"Sabi niya po basahin niyo nalang ang card na nakalagay" then umalis na siya.

Kinuha ko ang card
"Good morning Mia, meet me at my office before lunch, please pumunta ka mag hihintay ako kahit gaano pa katagal"
- Bryan

Hindi ko alam kung ano ang sumapi saakin at bigla akong napangiti, I don't know pero parang naka ramdam ako ng kilig pero uggghhh never mind mag tatrabaho nalang ako.

Passed lunch time na ng matapos ko ang trabaho ko well almost palang rami kasi e parang ako ang boss sa raming papeles dito.

Oh my! Si Bryan! "O buti naman at na alala mo pa sya no?"
Sorry naman pero teka? Ano namang pakealam ko dun bahala sya "kunwari ka pa puntahan no na dun" Tss sabagay may ipapa perma rin naman ako sakanya.

Sumakay na ako sa elevator, pag tapak ko palang sa floor nayun parang kinabahan ako.

"Miss nanjan pa ba si Sir Bryan?" Tanong ko sa secretary

"Ah! Oo ma'am kanina pa po kayo niyan hinihintay, kunot noo pa ngang nag tanong saakin kung bakit ang tagal mo. Bat ho ba kayo natagalan?"

"Tinapos ko pa kasi yung trabaho ko. Kumain na ba sya?" 'Kunwari ka pa maka tanong ka ha uyyy concern sya' normal lang naman maging concern ah baka Hindi pa sya kumakain wag mo ngang bigyan yun ng malisya -_- 'okay okay defensive mo naman chill lang'