I'm Shattered But Now Your Back

Chapter 21

Nagising ako dahil sa sikat ng araw. I turned to my side and looked at the clock, its already six. I'm still sleepy yet I don't want to sleep. Wired right?

Nilingon ko siya, sleeping peacefully. I looked at him and he's so handsome, no doubt about that. I remembered what we did last night. It was mind blowing, regrets? Nothing. What am I feeling right now is so good that I don't want it to be gone. I love him and I don't feel regrets on what we have just done. I know it's too soon but who the hell cares, right? Pag alam mong nag mamahalan kayo. Walang mali at walang tama.

Unti unting minulat niya ang kanyang mata. He smiled when he caught me looking at him.

"Are you still sore?" Namula naman ang mukha ko. Shit! Ang aga aga yan agad ang bungad niya saakin? What the! Yes! I'm still sore. Tss.

Tumawa naman siya ng nakita ng namumula ako. He kissed me in the lips.

"Sorry" nagtaka naman ako kung bakit siya nag sorry. "Why?" Tanong ko.

"Because of what I have done" I smiled to him. A smiled that makes him assure that I don't have a doubt of what happened to us. "Don't be sorry, parehas naman nating ginusto yun eh"

"D-do you have any regrets?" Nagaalinlangan siyang tumingin saakin kaya hinarap ko siya saakin.

"I don't have any.... Baka ikaw?" Sabi ko sakanya. Balik kong tanong. Yeah, what if he has a doubt of what happened to us? Kakayanin ko bang malaman?

"Of course I don't have any, even a single of it. You don't know how much happy I am. I love you Mia" naka hinga naman ako ng maluwag dahil sa sinabi niya. "I love you, too"

******

"Bry, anong gusto mong gawin ngayon? Diba mamaya na tayo aalis dito? I will surely miss this place" dahil dito tayo unang nagka isa.

"Hmmm, besides locking our self's in the roo--" nanlaki naman ang mata ko sa sinabi niya at hinampas siya sa braso.

"Bryan!" Namumula naman ang magkabilang pisngi ko. Tumawa lang siya at niyakap ako.

"I'm serious babe. Deadly serious..... Uy joke lang naman eh" aalis sana ako sa pagkakayakap niya dahil nahihiya na talaga ako sakanya. Bakit ba kasi kailangan niya sabihin pa yun? Alam naman kasing di tayo komportable eh.

"Wag ka na nga mag biro" naasar kong sabi. Hinigpitan niya naman ang pagkakayakap niya saakin.

"Oo na po. Ikaw saan mo gusto pumunta? Kahit saan ka naman susundan pa rin kita" natawa naman ako. So bumabanat na siya ngayon?

"Ang corny mo po, mister" kinurot ko ang ilong niya at hinila siya pagkaka upo niya.

"Mag swimming nalang tayo. Di ako nakapag swimming kahapon eh" yeah dahil sa babaeng tinawag akong assuming!

Sumimangot naman ako ng maalala ang nangyari kahapon.

"Oh? Bakit naka simimangot na ang baby ko?"

"Tss, wag mo nga akong ganyanin. Akala mo nalimutan ko na ang ginawa mo kahapon kasama ang babaeng yun?"

"Babe naman eh, wala lang yun, promise. Di ko nga matandaan ang pangalan nun e. Tska, bago ako sumunod sayo sinabihan ko siyang tatoo lahat ng sinabi mo"

"Talaga lang ha? Di mo ako kinakahiya?" Ngumiti naman siya at hinalikan sa labi.

"Ako? Ikakahiya ka? Huh! Swerte ko nga sayo eh, kasi meron akong maganda, sexy, mabait na girlfriend, tapos ikakahiya ko pa? Ano ako? Hilo? Tss"

"Hahaha, your cute"

"I'm not cute. Cute is just for dogs and I'm not a dog" inisnaban pa ako. Hahahaha.