I'm Shattered But Now Your Back

Chapter 22

Bryan's POV

Oh god, hindi ko alam ang gagawin ko. Sinugod ko agad si Mia sa infirmary ng resort. Shit! I can't control my self now, knowing Mia's inside. I can't control my emotions. Nagagalit ako at the same time nag aalala.

Nung oras na nawalan ng malay si Mia parang mawawala na ako sa mundo. I-i don't know what to do in the minute na nakita ko si Mia sa mga kamay kong may dugo, buti nalang at tinulungan ako ng mga guards para makarating dito.

I don't want to lose her..... Again please.

Kanina pa ako nag hihintay dito until the doctor showed up. I run towards him. Sana... Sana di naman malala ang natamo niya dahil papatayin ko ang gagong yun.

"D-doc, how's my girlfriend?" Please, please, please.

"She's okay now, don't worry.... Pero sad to say kailangan siyang mapunta sa hospital dahil kulang tayo sa gamit rito, hindi masyado namin matitingnan kung may iba pa bang damages ang natamo niya pero she's okay now. Unconscious parin siya but so far she's good. Ihahanda ko nalang ang kotse para maka alis na kayo. You can check her now"

Salamat naman kung ganon. I immediately checked her. Nakahinga naman ako ng maluwag. Nilapitan ko siya.

"Hang on there, babe okay?" Kahit di niya ako naririnig nag sasalita pa rin ako. After a few minutes sinabihan ako ng doctor na ready na ang sasakyan. 2 hours ang biyahe papuntang hospital.

Nang makarating kami sa hospital agad naman siyang inasikaso doon. Wala naman masyadong ginawa sakanya chenick lang siya, buti nga daw at agad siyang nagamot. Pinalipat ko siya sa private room. I stayed their watching her asleep. I can't take my eyes of her. Not now, not ever.

******

Mia's POV

Dahan dahan Kong minulat ang mga mata ko and to my surprise wala ako sa villa. Asan ba ko? I remember we we're going back to our villa until, oh geez! Agad akong napabangon, may naramdaman akong sakit. Nilibot ko ang paningin ko sa kwarto, nasa side ko pala si Bryan, he's resting his head on the side. He's sleeping.

Hinawakan ko ang buhok niya at sinuklay suklay ko ang kamay ko. It's so soft, kaya gustong gusto kong hawakan ang buhok niya. Nakakainggit. He flinched at dahan dahan niya inangat ang ulo niya.

"Hi" sabi ko.

"Hi" he's rubbing his eyes. I find it cute. When he saw me smiled he smiled too.

"Your cute" pagka sabi ko nun sumimangot naman siya.

"I'm not cute, I'm handsome" proud niyang sabi. Well I have no doubt about that, though. Pero shh lang dahil lalaki ulo niyan. Ang yabang pa naman.

"Wow, lumakas naman ng hangin dito. Paki sarado naman ng bintana oh please" natawa siya sa sinabi ko pero napalitan yun ng seryosong mukha at pag aalala.

"How are you feeling now? May masakit ba sayo?"

"Oo" bigla namang nag panic ang mukha niya, bago pa siya makapag salita inunahan ko na siya "dito o" sabay turo ko sa labi ko. Matagal pa siya bago naka pag react. "Kiss mo ko, please?"

"Why are you like that? Anong napaniginipan mo't nagkakaganyan ka?" Natatawa niya tanong. Nag pout naman ako, kunwaring nagtatampo. I just wanted to lightened his mood.

"Ayaw mo ba? Edi wag" tumalikod ako sakanya pero syempre dahan dahan lang. Natawa naman siya.

"Babe naman, joke lang" di ako humarap sakanya. Hehe pakipot muna. ^_^ lumalande ka na naman Mia. Minsan lang naman pag bigyan na.

"Uy, si babe nagtatampo. Yieee haharap na yan.... Di ako matitiis nito eh" hinarap niya ako sakanya. Naramdaman ko ang kirot sa gilid ko. "A-are you okay? May masakit ba?"

Umiling lang ako "I want to eat na" pag iiba ko ng topic. Tumango naman siya at inabot sa table ang mga fruits. "What do you want babe?"

"Apple nalang" sinimulan na niya e slice ang apple binalatan niya eto at binigay saakin lahat. "Ubusin mo yan ha?"

"Bry, saan tayo?"

"Nasa hospital tayo"

Napuruhan yata ako ng lalaki kanina... But I feel fine..

Tiningnan ko siya at nakatingin rin siya. Nakikita ko sa mga mata niya ang pag aalala at takot.

"I was so damn worried don't you know that?.... Pag nakita ko talaga yung putanginang yun I'll kill him" I smiled. Kumunot naman ang noo niya. "I don't wanna have a boyfriend that is violent"

In-extend ko ang kamay at niyakap siya.

"Sorry I didn't protect you... Kasalanan ko kung bakit ka nagkaganyan dapat di kita iniwan----"

"Shhh, it's nobody's fault okay?" I assured him pero di pa din bumabalik ang masayang mukha niya.

"I'm such a horrible boyfriend"

"No your not okay? I love you and please stop that kasi ayokong nagkakaganyan ka" he kissed head.

"I love you too, so much and I'm sorry... But I promise no one can harm you ever again "