Czy to sen... Czy rzeczywistość?! / BAM

*3...2...1... WAKACJE!!!*

Karolina:

Mamy już koniec czerwca, a tak dokładniej to ostatni dzień szkoły. Teraz mamy ostatnią lekcję czyli matematykę. Umówiliśmy się z klasą, że kiedy zostanie 10 sekund zaczniemy odliczać choćby nie wiem co, będziemy odliczać.

W końcu zostało tylko:

~10 !!!

.

.

.

~9 !!!

.

.

.

~8 !!!

.

.

.

~7 !!!

.

.

.

~6 !!!

.

.

.

~5 !!!

.

.

.

~4 !!!

.

.

.

~3 !!!

.

.

.

~2 !!!

.

.

.

~1 !!!!!!!!!

W końcu lekcje się skończyły wszyscy pozbierali swoje rzeczy i wybiegli ze szkoły. Leo po lekcjach miał mnie gdzieś zabrać, ale nie mam nawet pomysłu gdzie mógł by mnie zabrać.

~To co księżniczko idziemy???

~Do domu... Tak.

~Nie, nie do domu.

~To gdzie???

~Zobaczysz.

~No dobra.

Leo wziął mnie za rękę i zaczął prowadzić mnie w nieznanym mi kierunku.Po dość długim marszu doszliśmy na małą polankę na której znajdowało się drzewo, a na tym drzewie znajdował się mały domek... Czyli po prostu domek na drzewie.

~Leo co my tutaj robimy?

~Chciałem cię zaprowadzić w moje ulubione miejsce. To tutaj zazwyczaj piszę teksty piosenek, przychodzę, aby się wyciszyć ta polana i ten domek to mój jeden wielki azyl i chcę się tym podzielić z najważniejszą osobą w moim życiu.

~L- Leo ja nie wiem co powiedzieć. Dz- dziękuje.

~Ty mi dziękujesz? To ja tobie dziękuje. Gdyby nie ty moje życie było by niczym.

~Niemów tak! Ty miałeś wspaniałe życie zanim ja się w nim pojawiłam.

~Karolina... Wiesz czego mi brakowało w tym moim ,,wspaniałym życiu'' ?

~Czego?

~Ciebie... Tylko i wyłącznie ciebie. Spokojnie dał bym sobie radę bez mojej ,,sławy'' i moich ,,Bambino'', ale nie dał bym sobie rady bez ciebie... Ty jesteś moim, powietrzem, moim tlenem, ty jesteś całym moim światem nic oprócz ciebie się nie liczy.