İntikam - ı Aşk ( EXO )

LUHAN

Elimde ki kahvemin soğuduğu farkedince onu çöpe atıp, asistanımdan yenisi getirmesini istemiş, onun gelmesini bekliyordum. Bu sırada biri kapıma tıklatmış içeri girmek için izin istemişti. Sesin sahibini nerede duysam tanırdım, o bana her zaman yardım etmiş şirkette ki sağ kolumdu. Hayatıma sonradan girmiş olabilirdi ama ona çok güveniyordum. Daha ben bir şey demeden girmişti bile içeri. Hep böyleydi bu.

- Luhan beyler nasılmış bugün bakalım.

- Her zaman ki gibi işte, sen nasılsın bakalım Xiumin bey. Sen de havalar nasıl.

- Ahhh ne olsun bende de aynı işte. Ee şu şirketle yapacağın sözleşme ne durum da umarım bir sorun çıkmamıştır.

- Şimdilik bir sorun gözükmüyor. Bu sözleşmeden sonra biraz daha büyüyecek şirket. Bu babam olmadan yapacağım ilk anlaşma biliyorsun bu yüzden bir sorun çıkmamasını istiyorum bende.

Bu sırada asistan elinde bir kahve ile içeri girmişti. Xiumin içinde bir tane getirmesini istemiştim ama Xiumin içmeyeceğini söyleyip asistanı gönderdi. Daha sonra bana şirket hakkında bilgi veremeye başladı.

- Bu anlaşma yapacağın şirket iki kardeş tarafından yönetiliyor; isimleri Kris ve Tao. Kris büyük olan genellikle şirketle o ilgileniyor. Senin bu şirkete ortak olmanı çok istiyorlar, böylelikle onlar da kârlı bir iş yapmayı planlıyor. Senin gücüne güveniyorlar anlayacağın.

- Ah, evet benim gücüm. Ben daha bir şey yapmadım sayılır bu şirket için bu zamana kadar babam getirdi ben de onun yolundan giderek işleri devam ettirmiştim o kadar.

- Yapma Luhan kendini o kadar da aşağılama. Sen olmasaydın baban şuan evinde rahat rahat oturuyor olmazdı kendine daha fazla haksızlık etme istersen.

İşte Xiumin hep bana destek çıkmış, beni pof poflamıştı. Daha sonra ikimizde sessizliğe gömülmüştük, sessizliği bozan ise benim telefonumdu. Arayan ise eşim Boa idi.

- Efendim bitanem.

- Nasılsın canım, iyi misin?

- Evet iyim de hayırdır sen beni bu saatte aramazdın.

- Akşam eve biraz erken gelebilir misin acaba ?

- Geleyimde, niye ki ?

- Akşam yemeği için annem bizi çağırdı bende kabul ettim. Hem uzun zaman olmuştu annemi ziyaret etmeyeli bizi özlemiş kadın.

- Tamam aşkım gideriz.

Boa ile 2 yıldır evliydik mutluyduk da. Aramızdaki küçük anlaşmazlıkları hemen çözebiliyorduk uzatmadan. Umarım her mutluluğun bir gün sona erecektir sözünü birlikte çürütecektik.

- Sen hâlâ evlenmeyi düşünmüyor musun, Xiumin?

- Aaa ayıp ediyorsun Luhan elbette evlenmeyi düşünüyorum ama şuan kendimi senin gibi kayınvalide ziyaretlerine hazır hissetmiyorum.

- Çok komiksin Xiu.

- Farkındayım Lulu bunu her seferinde söylemene gerek yok.

~ BAEKHYUN ~

Sap gibi kalışımın ardından ilk defa bizimkilerden birinin yüzüne bakacaktım. Benimle kesinlikle dalga geçeceklerdi. Kendimi çok kötü hissediyordum.

Ellerim cebimde Jongin'in gelmesini bekliyordum. Sonunda gelmişti, hiç beklemeden arabaya bindim. Arabaya bindikten sonra Jongin bana tuhaf tuhaf bakmaya başlamıştı.

- Ne bakıyon be! Ayı mı oynuyor karşında, önüne bak Jongin?

Bütün sinirimi ve rezil oluşumu ondan çıkarırcasına çıkışmıştım. O da bana sinir olmuştu ama fazla tepki göstermemeye çalışarak,

- Göz benim değil mi, istediğime bakarım. Üstelik o Taeyon mudur nedir ona sinirlenipte bana bağırma.

- Hadi sus! Dön önüne.

- Taman be!

Neden bu yol bu kadar uzamıştı ki! Şuan herkese tirip atasım var!

Ben onu bu kadar çok severken o sebebsiz yere beni terketti. Ben onun için Yixing'i karşıma aldım ama o beni terk etti. Bir daha asla ama asla Yixing'in koydoğu kurallara uyarak aşk yok!

Sonunda gelmiştik. Direkt odaya çıkıp kapıyı kitledim, ben ne kadar da ezik bir insanmışım böyle!

Hemen bir duş almanın rahatlatacağını düşünerek banyoya girdim. Suyun beni rahatlatmasını beklerken ayak parmağımda bir acı hissettim galiba rastgele tepik sallarken parmağımı inçitmişim, o anlık sinirle gözüm hiç birşey görmemişti.

Banyodan çıkıp üzerimi giydim kendimi bu odaya hapsettim, bir daha asla çıkmamak üzere burda kalmak istiyordum. Taeyon'un hala beni salak yerine koyduğuna inanamıyorum.

Yixing hep söylerdi de inanmazdım, aşk insanı alptal eder de insan bunu aşık olduğunda anlamaz, aşk kadar can yakan bir şey olmadığını söylerdi. Ben gerçekten de aptalım! Artık herşeyi unutup başka bir sabaha uyanmak üzere kendimi uykunun kollarına bırakmıştım.