Wojowniczka

W zazdrości

- Hej jestem Sara - przedstawiła się dziewczyna Chikori'ego.

- Cześć. - powiedziała bez żadnego zainteresowania Susan.

Dziewczyny patrzyły na siebie uśmiechając się, ale Susan robiła to z przymusu. Chikori postanowił przerwać krępującą ciszę.

- Sara jest w twoim wieku. - oznajmił - może się zaprzyjaźnicie?

- Z pewnością...... - powiedziała oschle Susanna.

Niespodziewanie z podwórka dobiegł głos Felcora.

- Susan! Susan! - wołał.

- Już lecę! - krzyknęła dziewczyna.

- Porozmawiacie później, leć. - powiedział Chikori.

***

- Jestem.

- Wzięłaś łuk? - zapytał Felcor.

- Tak.

- No dobra to pokaż co potrafisz.

Susan zobaczyła przed sobą tarczę oddaloną o sto metrów od niej. Zerknęła na mentora, i prychnęła kpiącym głosem. Zanim oddała strzał podeszła do tarczy i przesunęła ją o drugie sto metrów. Wróciła na miejsce, wyprostowała się, wyciągnęła strzałę z kołczanu, nałożyła ją na cięciwę, którą mocno naprężyła. Nagle, gdy dziewczyna miała już wypuścić strzałę usłyszała głośny śmiech Sary i Chikori'ego. Popatrzyła na Felcora, który stwierdził, żeby się nimi nie przejmowała.

- Jak mam się nie przejmować skoro.....uch... - zezłościła się, ale powiedziała to w taki sposób, aby Felcor jej nie dosłyszał.

Znowu naprężyła cięciwę i po chwili jej strzała drgała wbita w sam środek celu.

- Nieźle...nieźle - mówił w zamyśleniu Felcor.

Susan zerknęła na zakochanych, ale zobaczyła, że ani Sara ani Chikori nie zwrócili najmniejszej uwagi na świetny strzał. Dziewczyna tego nie wytrzymała. Szybko pochwyciła za strzałę, która za kilka sekund szybowała w powietrzu. Wbiła się ona w drzewo, dziesięć centymetrów nad głową Chikori'ego. Zaskoczony chłopak popatrzył w kierunku, z którego nadleciała strzała. zobaczył opierającą się o długi łuk Susan, która szczerzyła do niego zęby. On odwzajemnił ten uśmiech i wrócił do rozmowy z ukochaną.

Felcor patrzył groźnym spojrzeniem na Susanne.

- No co? - spytała z wyrzutami.