Wojowniczka

W tropieniu potwora

Wyruszyli nad ranem. Do lasu, w którym krążyła bestia dojechali szybko. W lesie tym, była tak gęsta mgła, że gdy przejeżdżali obok dużego krzaku nie wiedzieli, czy to potwór, którego szukają, czy po prostu krzak. Panowała tam głęboka cisza, która mroziła  krew w żyłach. Nagle koń Susan zaczął kuleć, potykajac się o kamienie, a po kliku minutach runął na ziemię razem z dziewczyną. Wystraszona Susan zaczęła głaskać swego ukochanego konika, który dyszał ciężko.
- Biedny konik. pewnie przez ten ciężar osłabł. - Powiedział czule Chikori.
- Chwila... Czy ty sugerujesz, że jestem gruba?! - Zapytała Susan.
- Wiesz, tu nic nie trzeba sugerować. - Chikori uśmiechnął się złośliwe.
- Cisza! - Uciszył ich Felcor.

Susan spiorunowała  Chikori'ego wzrokiem.

- No przecież żartuje! - tłumaczył się  chłopak, ale Susan nie zwracała na to uwagi.

Niespodziewanie zza drzewa wyskoczyła ogromna bestia, która rzuciła się na Chikori'ego. Susan w mgnieniu oka złapała za długi łuk i wystrzelił z niego strzałe skierowaną prosto w łeb potwora. Strzała odbiła się od skóry bestii tak, gdyby miała na sobie warstwę grubej, stalowej tarczy. Pomimo tego potwór poczuł ból jaki spowodował pocisk. Odwróciła się od Chokoriego i wściekła ruszyła pędem na Susan. Przewróciła na plecy dziewczynę i gdy już miała swoją wielką paszczą odgryść głowę dziewczynie, nagle Chikori chcąc obronić Susan, stanął przed nią szybko i wbił swój nóż w gardo potwora. Bestia runęła sztywno na ziemię.
- Już dobrze - powiedział Chikori tuląc Susan do swojej piersi.
Oszołomiona  dziewczyna nie pamiętała, że zaatakowała ją wielka, krwiożercza bestia. Teraz liczyło się tylko to,że odpoczywa w objęciach Chikori'ego.
Niespodziewanie oboje usłyszeli jak ktoś klaszcze. Odwrócili się i zobaczyli szczeżącego do nich zęby Felcora.
- Dobra robota! - wycedził.
- Ach tak?! - Wykrzyczała Susan. - Mogę o coś zapytać?
- Tak?
- Podobało ci się nasze przedstawienie?! Ehhh.... - Nie wiedział co powiedzieć.