'Hallo' zei de zeemeermin. 'Ben jij echt een meermin?' vroeg Myra. 'Een zeemeermin' verbeterde het wezen haar en knikte. 'Ik heet Alana. En jij?' 'Myra.' 'Wat doe je hier?' Myra haalde haar schouders op. 'Ik weet zelf niet zo goed hoe ik hier gekomen ben.' 'Vind je het hier leuk?' Daarop zweeg Myra. 'Heb je Pan al ontmoet?' vroeg Alana dan ineens. 'Bedoel je Peter Pan? Ja, die heb al gezien.' 'En hoe was hij?' 'Hij kan me niet met rust laten.' 'Hoezo niet?' 'Hij blijft me maar achtervolgen en stalken enzo.' Alana glimlachte. 'Ben je weggelopen?' Myra knikte instemmend. 'Yep. Voor de zoveelste keer al.' 'Wel, in het water heb je zulke problemen niet.' Ze zwaaide met haar staart. Myra lachte. 'Bedankt, maar ik denk dat ik toch liever loop dan zwem.' 'Nou, ik moet nu gaan. Mijn zussen wachten op me.' 'Hoeveel zussen heb je?' vroeg Myra. Ze had ineens zin om het te weten. 'Zes' antwoordde Alana. 'Onze namen beginnen altijd met een a.' 'Zeg ze maar eens.' 'Attina, Adella, Aquata, Arista en Ariël. En natuurlijk ik nog, Alana.' Myra zwaaide naar haar. 'Daag. Misschien zie ik je nog' riep ze Alana na. 'Waarschijnlijk wel' riep die terug. Daarna dook ze onder water en verdween ze in de diepten. Myra stond op, wreef het natste zowat van haar voeten en deed haar schoenen weer aan. Ze draaide zich om en liep de jungle weer in. Ze wandelde een tijdje zonder echt te weten waar ze heen zou gaan, toen ze weer op het strand stond waar ze de eerste keer met Neverland kennis had gemaakt.
JE LEEST
The Villains daughter
FanfictionPeter Pan is terug van de dood en is weer de baas van Neverland. Een meisje spoelt aan en ze trekt meteen zijn aandacht. Ze is koppig en is een fantastische Lost Girl. Het meisje, genaamd Myra Jones, dreigt Neverland over te nemen. Pan kan dit niet...
