The Villains daughter

8 the little boy

'Ho ho, waar denk jij heen te gaan?' Snel verstopte Myra zich achter een boom. Ze keek voorzichtig van achter de stam naar het strand en zag een man van ongeveer in de dertig en een vrouw van dezelfde leeftijd een klein jongetje bij zijn kraag grijpen. 'Kalm, jochie. Je kunt nergens heen' zei de man. De vrouw zuchtte opgelucht. 'We hebben het gehaald.' Ze wendde zich tot de man. 'Missie volbracht.' 'Zijn jullie daar zeker van?' Het was het jongetje. 'Want mijn moeder is vast al onderweg me te komen halen. Allebei.' 'Kijk om je heen jongen.' De man wees rond hen heen. 'Zie je ergens een klokkentoren? Je bent heel ver weg van Storybrooke.' 'Dat maakt niet uit' wierp het jongetje tegen. 'Mijn familie is al eens in het Betoverde Bos geweest en ze kunnen hier opnieuw komen.' 'Wel, we zijn niet in het Betoverde Bos' zei de vrouw. De kleine jongen keek haar niet-begrijpend aan. 'Dit is Neverland.' 'Neverland? Jullie zijn hier om Neverland te vernietigen?' 'Het is de kern van magie' legde de vrouw uit. 'Greg, geef me de communicator.' De man, drie dus Greg moest zijn, gaf de vrouw een soort walkietalkie. 'We moeten contact opnemen met de thuisbasis.' 'Een kantoor in de jungle' spotte het jongetje. 'Wie werkt daar dan?' 'Voor wie we werken is niet jouw zaken. We weten gewoon dat zij voor ons zorgen' zei Greg . 'O ja, doen ze dat? Kunnen ze je vertellen hoe je thuis moet komen nadát je Neverland hebt vernietigd?' 'We stellen geen vragen. We geloven gewoon in onze roep.' 'Greg?' Het was de vrouw. Ze klonk alsof er iets niet pluis was. Greg draaide zich naar haar om. De vrouw stak de walkietalkie naar hem uit. 'Ik krijg geen contact.' Greg nam hem aan. 'Heb je de batterijen al gecheckt?' vroeg hij. Greg maakte een soort plaatje vanachter op het toestel los waar de batterijen zaten. Er liep alleen maar zand uit. Dat was alles wat erin zat. 'Wat is dit in hemelsnaam? Speelgoed?' De vrouw keek er vol ongeloof naar. 'Handig dat jullie geen vragen stellen' zei de jongen. Greg zei niets. Het enige wat er daarna uit zijn mond kwam was 'laten we gaan.' Hij gaf de jongen een duw. 'Lopen.' Ze liepen de jungle in. De vrouw keek bezorgd om haar heen en liep dan achter de anderen aan. Myra verstopte zich achter een grotere, dikkere boom en keek hen na.