KARANLIK ÖĞRETMENİM

KÖ 7

Kendimden emin olamasam da giriş yapmıştım artık..İlk olarak iş başvurusu için sahte öz geçmişimi çıkarıp gözlüklü bir adama uzattım 

"Ben staj için burdayım bu bilgilerimi iş gereğince getirdim." dedim gayet rahat bir ses tonuyla.

"Anladım yarın daha erken gelirseniz bu işle ilgilenen arkadaşım size daha ayrıntılı bilgiler verecektir"

"Teşekkür ederim deyip şirketin üst katına çıkmaya başladım asansör korkum olduğu için o kadar merdiveni çıkmak yarım saatimi almıştı.Zar zor olsa da nihayetinde çıkmayı başarmıştım.Kendime uygun bir yer bulup kıyafetlerimi değiştirmeye başladım,ama kafamı kurcalayan bir soru vardı ben buraya ada Altunoğlu olarak gelmiştim eğer ki bilgilerin çalındığından şüphelenirlerse ki böyle bir şey olmamasını umuyorum yüzüm belli eğer kameraları kontrol ederlerse direkt ifşa olurdum benim bir Altunoğlu olduğumu anlayacaklardı ve hiçte güzel şeyler olmayacaktı.Bu riski babama sormalıydım hemen telefonu elime alıp babamı aradım.

"Baba bir sorunumuz var"

 "Beceremeyeceğini tahmin etmiştim beni yanıltmadın" dedi her zaman ki güvensizliğiyle

"Baba daha başlamadım bile uygun zamanı bekliyorum .Sakinliğimi korumaya çalışıyordum . Benim Ada Altunoğlu olduğumu biliyorlar değil mi eğer ki bilgilerin çalındığını anlarlarsa bizden süphe etmezler değil mi"dedim bir çırpıda.

"Baba" dedim cevap vermeyince ne oldu çıkayım mı şirketten

 "Sen onu sorun etme biz onu halledeceğiz bir an önce yap şu işi "dedi ve telefonu suratıma 2.kez kapattı.

Daha fazla üstelememeye karar vererek telefonumu çantamın içine attım  bir işe başladığım zaman sadece o işe odaklanmalıydım . Bu yüzden hemen bilgisayarımı çıkarıp şirketin kamera kayıtlarını açtım ve nerede görüntüm varsa hepsini sildim babama bırakamazdım bunu işimi bitirdikten sonra alt kattaki özgeçmişimi alıp çıkacaktım şimdilik planlarımı göz geçirmekle yetiniyorum.Saate baktığımda tam tamına 19.00 dı. Yavaş yavaş hazırlıklarımı yapmaya başladım kulaklığımı ve gözlüğümü takıp bellekleri ceplerime sıkıştırdım.Son olarak ta kapüşonumun geniş ceplerine tabletimi ve telefonumu koydum.Bu iş için doğru zamanı bekliyordum işimi şansa bırakamazdım.Kendimi birazda olsa rahatlatmak için miranı aramaya karar verdim telefon ilk çalışta açıldı

"Ada iyi misin bir şey mi oldu dedi miran endişeli ses tonuyla" Bu haline gülmeden edemedim 

"Hayır miran hiçbir şey olmadı uygun zamanın gelmesini bekliyorum canım sıkıldı ve seni aradım."

"Bende bir şey oldu sandım ada korkuttun beni "

" Hiçbir şey olmayacak Miran birazdan yanında olacağım.

"Sana güveniyorum "

"Biliyorum  iyi ki varsın"dedim sanki veda eder gibi. 

"En kısa sürede bitir de gel ha bu arada unutuyordum kulaklığını açık tut biz sana talimatları vereceğiz şuan şirkette güvenlikçiler hariç kimse yok ama sen biraz daha bekle işimizi sağlama alalım, işini bitirdikten sonra biz dışarıda küçük bir olay çıkaracağız güvenlikçiler falan onun üzerine yoğunlaşırken sende bundan istifade çıkarsın tamam mı güzelim?"

"Tamam  ben artık başlıyorum merdivenleri inmem yarım saatimi alıyor zaten kapatıyorum" dedim . Kulaklığımı açarak eşyalarımı alıp çatı katından çıkarak  merdivenlere yöneldim, kış ayına girdiğimiz için hava erkenden kararıyordu bu durumda benim işime gelecekti, merdivenleri sessiz sessiz inerek nihayetinde muhasebe bölümüne gelmiştim laptoplar ,bilgisayarlar sırayla dizilmiş beni bekliyorlardı sanki, bir tanesini açarak pür dikkat beklemeye başladım...