KARANLIK ÖĞRETMENİM

KÖ28

"Bir sen yeter, içimi bilsen yeter.                                                                               Sesini duyduktan sonra ölsem değer.."

Huzur kokan bir yatakta  Zamelin kollarındaydım. Aşık olduğunuz adamla aynı yatakta uyumak güne onunla başlamak ne büyük verinimetmiş!. Kusursuz olan yüzünü uyandığım andan beri izliyordum yüz hatları sanki bir şeye sinirlenmiş gibi bir halde çatık durmasına rağmen Zeus heykeli gibi bir görüntüsü vardı. Kirli sakal bırakmış olması yüzüne ekstradan bir boyut kazandırmıştı,  dokursam eğer uyanır diye korkuyordum . Put gibi durmuş günlerden beri özlemini çektiğim yüzüne hapsolmuştum.

"Günaydın civciv "

Zamelin bir anda gözlerini açmasıyla irkildim.

"Günaydın"

"Neden beni uyandırmadın deyip kollarıyla kendine çekti beni. Ses tonu tıpkı küçük mız mız çocukların sesi gibi çıkıyordu gülümsemekten alıkoyamadım kendimi.

"Neden gülüyorsun deyip burnuma küçük belli belirsiz bir öpücük kondurdu.

"Ses tonun buz gibi değil  de küçük bir çocuğun sesi gibi çıktı"

"Buz gibi mi konuşuyorum ben . "

"Evet sana özgü bir şey , sesin net ve soğuk."

"Peki sen dedi elleriyle yüzümü okşarken, rahatsız oluyor musun sesimden ". Dokunuşuyla bütün dikkatimi dağıtıyordu bunun farkındaydı.

"Hayır diyebildim sadece derin bir nefes alırken.

"Ben sadece hala inanamıyorum ,  düşmanım  olarak gördüğüm birine aşık olduğuma ve onun da bana aşık olduğu gerçeğine."

"En büyük savaşımdın Zamel . Ve ben bu savaşta sana yenildim". Ciddileşen yüzüyle birlikte yüzümdeki eli de çekilmişti.

"Pişman mısın ?"

"Hayır "dedim yüzüne dokunurken. 

"Bir an bile pişman olmadım "

"Sana yaşattığım bütün kötü anılar için üzgünüm ama benim kendimce değişmeyen sebeplerim var"

"Unutmak istiyorum ben o sebepleri , şu ana odaklanmak istiyorum dedim saçlarını okşarken. Tüy gibiydi

"Peki deyip saçlarına daldırdığım elimi tutup avuçiçimi öptü. Yumuşacık bir öpüştü bu.

"Kalkalım mı artık geç oldu aşağıdakilere bir açıklama yapmamız gerektiğini düşünüyorum"

" Duşa ilk sen gir o zaman dedi zamel.  Ellerim hala ellerine hapsolmuş kendimi kaçırmama izin vermiyordu.

"Tek başıma yapamam "

"Nasıl yani deyip kaşını kaldırdı zamel.

"Ben tek başıma hiçbir şey yapamam"

" Anlamıyorum zülal deyip yataktan doğruldu.

"Ben uzun zamandan beri bacaklarımı hissetmiyorum ".  İkrar ettiğim bu cümle aramızda  patlayan bir bomba etkisi yaratmıştı.

" Ne demek oluyor bu  deyip üzerimizdeki yorganı hızlıca savurup bacaklarıma dokundu.

"Hissetmiyor musun?" 

"Hissedemiyorum "

Ellerini alnına sertçe bastırıp yüzüme baktı. 

" Neden doktora gitmedin ? "