Klasik öğretmen öğrenci hikayelerinden tamamen arınmış bir kurguda yazılmıştır.
Mert( Zamel) Ada ( Zülal) karakterlerinin birbirinden bağımsız olan hayatlarının istenilmeyen kulvarlarda kesişmesiyle sizleri bambaşka dünyaların esintilerine çıkar...
Geçmişin elleri yakamda. Ve her gece buluyor beni odamda...
Çağan Şengül ⚡⚡⚡
Zamel vardı ; tek gerçeğim tek bildiğim aşık olduğum.
Öpücükleri tenime eziyet edercesine nazik ve yavaşçaydı. Ben kendimi tutku alevinin hazzına teslim ederken , Bedenimde gezinen zamelin elleri , dudaklarımda yeni bir hakimiyetlik kuran zamelin öpüşüyle , arzunun bambaşka boyutlarıyla tanışıyordum . Yavaşça yarı çıplak bedenimde gezinen elleri kalbimde ritmini durdurmuş kıpırtısızca duruyordu. Kalbimin sesleri bu karanlık odada duyulan tek sesti. Sütyenim üzerinde duran elleri hafifçe hareketlenince göğsümü sarmalayan kumaş parçasını hafifçe mesken tuttuğu yerinden ayırıp çıplaklığına maruz bırakmıştı beni. Gözlerim kapalı Zamelin boynuna sarılı olan kollarımı çıplaklığımı görmesin diye kendime çekmiştim. Ttiriyordum , arzunun kıvılcımları mıydı bilinmez . Ama zamelin bu küçük dokunuşuyla bedenimde fırtınalar kopmaya başlamıştı. Karanlık ta olduğumuzu bilmeme rağmen utanmıştım. Dudaklarımdaki hakimiyetine ara veren zamelin rotası bu kez de boynum olmuştu. Dudaklarının tenime değmesiyle inleyip yay gibi gerildim . Bu hareketimle göğüslerim zamelin bedenine yapışmış ve daha çok boynumu açıkta bırakmama sebep olmuştum.
" Zülal" . Ses tonunda ki farklılık heyecanlanmama sebep olmuştu. Arzu muydu ses tonunda ki.
" Hazır olmadığını hissediyorum "deyip burnuma öpücük kondurdu. Yüz ifadesini tam olarak seçemiyordum.
Nefes nefese kalmıştım . Nefeslerimiz karışmıştı.
Cevap vermeyip anlık bir hareketle zamelin dudaklarına kapandım. Öpüşüme hemen karşılık verdi zamel. İlkim ilk öpüşüm zamele aitti. Ne yapmam gerektiğini bilemesemde kendimi zamelin büyüsüne kaptırmıştım . Zamel bana kıyasla büyük bir tutkuyla öpüyordu. Ehli biriymiş gibi hissetmiştim . Dudaklarımı ısırıyor , çekiştiriyor , emiyordu. Ben kendimi zamel büyüsüne kaptırmışken beni bir anda altına alarak yer değiştirdi. Ağırlığıyla beni yatağa bastırıp , ciğerlerimdeki havayı sıkıştırıyordu. Zamel duvarı önümde ve ben tepkisiz duruyordum . Kollarım işlevini yitirmiş yan düşmüştü. Dudaklarını bir kez daha önce boynuma sonra da dövmenin işlenmiş olduğu kısma değdirdi. Her dokunuşunda her ıslaklığını hissettiğimde inliyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İçimde ve bedenimde kaynayan şey ne ise bu gerilim bu arzu dışarı çıkmıştı. Ve ben bu anın bu hislerin , tüm hayatımın en mükemmel hisleri olarak beynime kazınıyordu.
"Dokun bana zülal".
Zamele dokunmak!!!!
Öpüşmeden fazlasını yaşamayan benden kendisine dokunmamı istiyordu. Kulağa delirmişçesine geliyordu. Saçlarımda olan elleri yüzüme doğru mesken tutmuş yavaş yavaş okşuyordu. Çıplak teni çıplak bedenime yapışmış tamamen abluka altına almıştı beni. Elimi usulca yüzüne doğru götürüp çenesini okşadım. Ben daha fazlasını kaldıramazdım , yapamazdım . Yüzüne dokunan elimi alıp avcumun içini öptü. Yeşil harelerini yüzüme dikip gülümsedi.
