AŞK-I ÂLA (TÖRE) #wattys2018

1.BÖLÜM

Aşk-ı Ala | 1.Bölüm

Doğan güneşle ve çalan alarmının sesiyle gözlerini yeni bir güne açtı genç kız.Okula gitmesi gerekiyordu.
Ama o kadar uykusu vardı ki, bırakın yataktan çıkmak istemeyi tuvalete bile gitmek istemiyordu. Evet çok tuvaleti gelmişti ne vardı ki bunda...

Ne kadar zorlansa da sonunda yataktan çıkmayı başardı.Saate baktığında 06:32 olduğunu gördü. Dersinin başlamasına daha bir buçuk saat vardı.Sallana sallana banyoya gitti.Güzelce duşunu aldıktan sonra iç çamaşırlarını geçirdi üzerine.

Saçlarını da kuruttuktan sonra altına İspanyol paça siyah bir pantolon üzerine de ince mavi tuniğini giyindi.

Başına siyah bir şal takıp ayaklarına da siyah bir spor ayakkabı giydi.

Aynadaki görüntüsüne baktı.Eliyle çıkan göbeğini sıktı 'kilo almışım' diye geçirdi içinden genç kız. Ama pek fazla takmadı zaten çok da kilosu yoktu.Evlenmek için ideal bir kızdı. Ki zaten talipleri de bayağı vardı.

Ama Neval okumak istediği için ailesi onu evlendirmiyor, gelen taliplerini güzel bir dille reddediyorlardı.

Aklındaki düşüncelerini kovdu ve tekrar saate baktı genç kız. 07:13. 'Yine iyi hazırlanmışım' dedi tekrar içinden. Çantasını alıp tam odadan çıkacağı sırada geriye dönüp gözüne kalem çekti. Parfümünü de sıktıktan sonra 'işte şimdi hazırım 'dedi.

Koşa koşa indi merdivenlerden.Çocukluğunun geçtiği,düşerek dizlerini kanattığı o merdivenlerden...Ağlaya ağlaya odasına çıkıp ağabeylerinin onun gönlünü alıp güle güle aşağıya indirdikleri merdivenlerden.

Kadınların odasına girdi.

"Rojbaş(Günaydın) xanımlar."dedi içeriye girerken.Yine ve yine yüzünden o eksik olmayan gülümsemeyle birlikte.Zaten Neval sevmezdi öyle çektiği her acıyı dışa vuran insanları. Çok yapmacık gelirdi genç kıza öyle şeyler.

"Rojbaj keçamın(Günaydın kızım)."dedi Daye Ruşen. Hafifçe gülümsedi. Amcasının karısı olan Şermin yengesini de selamladı.

Kahvaltı hazırlayanlara da yardım ettikten sonra kendisiyle yaşıt kuzeni Rojin'in yanına oturup kahvaltısını yaptı sessizce.

"Ee,ufukta evlilik var mı kızlar?"

Şermin yengesinden gelen bu soru üzerine iki genç kızda başlarını birbirine çevirdiler.

"Eşşek kadar kızlar oldunuz, Sizin yaşınızdaki kızların boyumca çocukları var!"diye sitemini devam ettirdi yengesi Şermin.

"Yenge biz okuyoruz. Dur hele bir okulumuz bitsin!"dedi Neval,şakayla karışık.Hiç sevmezdi şu evlilik meselelerini.

"Kız haklı Şermin, ne gidersin üzerlerine? Rahat bırak torunlarımı. Okuyorlar onlar!" diyen babaannelerini başlarını olumlu anlamda sallayarak onayladı genç kızlar.

Neval ve Rojin daha fazla bu ortamda kalmak istemedikleri için birbirlerine kaşgöz edip sofradan kalktılar.

"Afiyet olsun size.Şimdi saate baktım da o geç kalacağız hadi Neval gidelim." diyen kuzeni Rojin'e itiraz etmeden kalktı ayağa.

Rojin ve Neval çocukluktan beri çok iyi anlaşırlardı.Birbirlerinin dostuydular. Birbirlerine gülümsedikten sonra hemen abilerinin yanlarına gittiler.Rojin'in ağabeyi Serferaz İstanbul'a gitmişti iş için.