AŞK-I ÂLA (TÖRE) #wattys2018

27.BÖLÜM

Aşk-ı Ala | 27.Bölüm

Narin,çantasını açtı ve birşeyler arıyormuş gibi yaparak; "Dur,bir saniye çantamda yedek toka olacaktı.Gözlere far,dudaklara da ruj sürdük mü...Bizdensin."

Neval,Narin'in imasını anlamış gülmemek için etrafta göz gezdiriyor bir yandan da kendini tutmak için büyük çaba sarfediyordu.Narin'in sözünü anlamayan Rojin ve Sidar boş gözlerle Narin'e baktı.Ne demek istemişti gerçekten?Ne tokası,ne farı?Sidar'ın duygularına Rojin tercüman oldu.

"Ne tokası,ruju,farı Narin?Anlamadım?"

Narin çantasını karıştırmayı bırakarak gözlerini Sidar'ın gözlerine dikti ve Rojin'e cevap verdi.

"E malum biz burada kız kıza oturuyoruz ya,yeni gelen hemcinsimiz,erkek gibi giyinmiş.Olmaz böyle laf eden söz eden olur!"

----

Sinirle doğrulan Sidar,Narin'e öldürücü bakışlarını atıyordu.Şimdiye kadar hiç bir kız,Sidar'a karşı gelememişken,Narin'in bu cesaretini,kendisini tam tanımıyor olmasına verdi.

"Laflarına dikkat et!Ağa var senin karşında!"

Fısıltı seklinde  "Kıçımın ağası!" diyen Narin,artık Sidar'ın ciddi anlamda sabrını zorluyordu.Hırsla Neval'e döndü.

"Neval,biliyor musun,bazen ciddi anlamda kendime soruyorum.Diyorum ki,Neval ılımlı bir kız,ağır başlı,yerine göre hareket etmesini bilen biri,Narin gibi bir kızla nasıl arkadaş oldu,diyorum."

Narin,Sidar'a tam cevap verecekken masaya birinin yaklaştığını görünce sustu.Adam,Sidar'ın yanına gelip;

"Oğlum,gelsene yanımıza.Neden burada duruyorsun?" diyen arkadaşına kafasını sallamakla yetindi,Sidar ağa.Adam,masadaki kızlara göz gezdirip sırıtarak tekrar Sidar'a yönelik ;

"Yengemiz mi burada yoksa?" dedi.Sidar,bıyık altından gülen arkadaşına öldürücü bakışlar atarken kafasını salladı.

"Evet,ağabeyimin eşi;Neval." diyerek masadan kalkan Sidar,sözlerine devam etti."Benim yengem,seninde yengen.Değil mi Serhad?" dedi.

Sidar'ın ses tonundaki tehditi kapan Serhad,kafasını salladı."Öyle,tabii." derken Sidar'a 'gidelim' anlamında kafasını salladı.

Narin'e son kez sinirle bakan Sidar ağa,kendi masalarına doğru yürüdü.

----

Gözüne dolan ışıkla birlikte gözlerini aralayan Baran ağa,ışığa gözlerini alıştırana kadar gözlerini kıstı.Başında feci bir ağrı,bacaklarında da keskin bir acı vardı.Anın etkisiyle nerede olduğunu anlayamayan Baran ağa,ışığa alışan gözlerini açıp etrafına bakındığında,bir hastane odasında olduğunu gördü.Herşey daha netleştiğinde horul horul uyuyan birini hissetti sağ tarafta.Tabi ki bu kişinin Oğuz'dan başka birinin olması beklenemezdi!

Zaten ağrıyan başına inat bir de Oğuz'un horlaması ile çileden çıkan Baran Şahzen,önce öksürerek  boğazını  temizledi.Buna rağmen titrek çıkan sesini umursamadan Oğuz'u uyandırmaya çalıştı.

"Oğuz!Ulan,uyan!"

Uyanmayan arkadaşına daha güçlü seslenmek istiyordu fakat konuştukça daha da artan baş ağrısı buna engel oluyordu.Tam sessizce arkadaşına küfürlerini sıralamaya başlayacaktı ki,gözlerini açan arkadaşına ;"Hissettin mi?" diye sordu,ne kadar anlamayacağını bilse de...