ณ จัตุรัสใจกลางเมือง ที่ตั้งของห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่และโรงแรมชั้นนำมากมาย
รวมไปถึงโรงแรมเอ็น.เจ.โรงแรมห้าดาวที่มีชื่อเสียงที่สุดในย่านนี้
เนื่องจากเป็นย่านธุรกิจการค้าสำคัญ ทำให้ถนนหนทางที่ตัดผ่าน
คราคร่ำไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตาและรถราที่สัญจร ดูเหมือนว่าทุกๆอย่างบนทำเลทองแห่งนี้เคลื่อนไหวไม่หยุดนิ่ง
เว้นเสียแต่รถคันหนึ่งที่จอดตรงนั้นมาชั่วโมงกว่า
รถเก๋งคันหรูสีดำติดฟิล์มทึบ บดบังสองร่างข้างในไว้
นิ้วชี้สั้นอ้วนทั้งสองข้าง กระดิกขึ้นลง เคาะพวงมาลัย
" ทำไมถึงไม่ออกมาสักทีนะ "
คนขับตัดสินใจกดโทรศัพท์โทรออก
" แจจุน มึงจับตาดูเพ็คมียอนไว้ ถึงตอนนั้นก็แสดงให้แนบเนียนด้วย "
ร่างอรชรข้างคนขับส่งเสียงในลำคอ หล่อนชักจะหมดความอดทนแล้ว
" ฮึ! ลี! นี่ไม่มีวิธีอื่นแล้วหรือไง ถึงต้องมาดักรออีแก่นั่น "
คนที่ซูซี่พูดถึงคงเป็นใครไปไม่ได้นอกเสียจากประธานหญิงเจ้าของโรงแรม
คนสำคัญของปาร์คจีมินและคิมนัมจุน
" รอก่อน ทุกอย่างจะต้องเป็นไปตามแผน ใจเย็นๆ"
/////////////////// /////////////////// ///////////////////
" ใจเย็นก่อนนัมจุน ผมเชื่อว่าต้องมีทางอื่น " จองโฮซอกปลอบใจคนที่กำลังกำพวงมาลัยแน่น
" เป็นไปได้ยังไง ตรงนั้นมีแค่ถนนเส้นเดียวที่ตัดผ่าน ทำไมในกล้องถึงไม่มีรถพ่อผมล่ะ "
คิมนัมจุนขับรถออกจากสถานีตำรวจ ทั้งสองคนได้รับความช่วยเหลือ
จากหมวดคิมแทฮยองเพื่อขอดูภาพจากกล้องวงจรปิด
พวกเขาผ่านขั้นตอนแสนยากลำบากกว่าเจ้าพนักงานจะยินยอม แต่ก็ต้องผิดหวัง เมื่อภาพที่บันทึกได้ ไร้ซึ่งเบาะแสใดใด
" นัมจุน เป็นไปได้รึเปล่า ฆาตกรอาจจะทำลายหลักฐาน หรือไม่ก็มีตำรวจคอยหนุนหลัง "
" ถ้ามี.. พวกมันต้องมีฝีมือมากทีเดียว "
ภาพที่ว่า ถูกบันทึกต่อเนื่อง ไม่มีช่วงขาดของเวลา ไม่มีการตัดต่อ
