31 ธันวาคม 10.00น.
ชายหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีดำ สวมเสื้อเชิ้ตแขนยาวลายสก็อตสีแดง กางเกงยีนเนื้อดีสีเข้ม รัดรูปต้นขาหนาเผยให้เห็นมัดกล้ามเนื้อสวยของเจ้าของ
เขาลงจากรถยนต์ห้าประตูคันขาวก่อนจะเดินตรงเข้าไปยังร้านกาแฟสไตล์วินเทจ
ผมตั้งใจมาพบไอ้เพื่อนรักก่อนที่จะไปหาซื้อของขวัญปีใหม่ให้คนที่บ้าน
ซึ่งตอนนี้พวกเขาคงกำลังจัดเตรียมงานเลี้ยงเคาท์ดาวน์ไว้รอแล้ว
จอนจองกุกกำลังมองหาเจ้าของร้าน จองโฮซอก เพื่อนที่นัดเขามาพบ
บริกรหญิงคนหนึ่งสวมผ้ากันเปื้อนสีน้ำตาลที่ปักอักษรย่อJHSซึ่งย่อมาจากชื่อร้าน
ตามด้วยตัวอักษรย่อชื่อของเธอ เธอกล่าวต้อนรับจองกุกด้วยรอยยิ้ม
"คุณจอนจองกุกคะ คุณโฮซอกให้มาเชิญไปพบที่สวนหลังร้านค่ะ"
ผมเดินตามพนักงานหญิงคนนั้นไป ผ่านโต๊ะลูกค้ามากมาย สายตาลูกค้าสาวๆหลายคน
ที่ส่งมาทักทายทำให้ผมต้องส่งยิ้มกลับไปตามมารยาท
ที่สวนหลังร้าน
ผมเห็นโฮซอกซึ่งรออยู่ก่อนแล้ว เพื่อนรักนั่งอยู่ใต้ร่มผ้าใบสีขาวเข้าชุดกัน กับโต๊ะกลมที่มีขวดโหลใส่ขนมตั้งอยู่บนนั้น ท่ามกลางสวนไม้เลื้อยที่ตอนนี้
ยังดูไม่ค่อยสมบูรณ์มากนักแต่บรรยากาศโดยรวมดูดีมากทีเดียว
"สวนใหม่หรอมึง สวยดีนะ^^"ผมเอ่ยทักทายมันไปแบบนั้น
เราทั้งคู่สนิทกันมากจนไม่ต้องเสียเวลากล่าวสวัสดี
"จะไม่สวยได้ไงวะ กูขลุกอยู่ในนี้ทุกวันอะ แต่งเติมอยู่นั่น ไม่เสร็จสักที
มึงมาแล้วก็ดี มึงอยากแ-กอะไร มึงสั่งครับ กูไม่เลี้ยง ฮ่าๆ"
มันหัวเราะเสียงกลั้วก่อนจะหยิบชิ้นคุกกี้ในขวดโหลขึ้นมากัด
"ครับเพื่อนครับ กูเพิ่งจัดมาสองชอตเมื่อเช้า เอาไว้ก่อน" ผมเพิ่งดื่มเอสเพรสโซมาจึงผลัดมันไปก่อน"แล้วเรื่องที่กูขอให้มึงตามอะ ได้เรื่องว่าไงวะ"
"อืมมมม.. NJ groupเป็นธุรกิจของคนตระกูลคิม
มีบริษัทลูกข่ายเยอะมาก แต่ที่เป็นโรงแรม
ก็มีแค่โรงแรมที่มึงว่าอะแหละ เจ้าของเก่าตายไปแล้วว่ะ
ลูกชายที่ต้องรับตำแหน่งประธานบริหารแทน ตอนนี้หายตัวไป เขาชื่อออ . . "
"ชื่ออะไรแล้ววะ .. คิม.. คิมอะไรสักอย่าง กูจำไม่ได้ว่ะ"
