Light Shadow Academy

CHAPTER 19

~GUILT~

TIANA's POV

I couldn't move.

All of the parts of my body is in pain.

I feel numb.

I couldn't sense or feel anyting.

I don't know what the hell just happened.

I force my eyelids to open kahit ayun ang hirap gawin.
At first color white lang ang nakikita ko hanggang sa unti unting na fo form yung ceiling. I don't know where the heck I am. Hindi ko rin maigalaw yung leeg ko so i just stayed on that position for a while. Hindi ko matandaan ang nangyari natatandaan ko lang ay nahimatay ako tsk.

Ng ma sense ko na kaya ko ng igalaw ng kunti ang leeg ko ay agad kong pinag masdan ang aking kapaligiran. Sa tingin ko nasa kwarto ng lalaki which made me think of nonsense. Tsk, no time to think dirty thoughts.

Kulay black yung ceiling at ang weird ng atmosphere dito, feeling ko tuloy tulugan to ng bampira or baka meron nga ditong coffin, wala kasi akong makitang bintana at tsaka lahat ng gamit ay kulay black and some of them are red or silver. And the smell of this room is familiar. I think I know who's room is this.
Alam na Alam ko kung kanina galing yung amoy na to, and i think I'm on trouble. Well I always is, eversince I enter this immortal school, with creepy students and intimidating headmaster. Wait? Why do I have to be afraid of that headmaster?
And then a sudden thought cross my mind. Shit! He know my parents. And I'm not stupid para di malaman na hindi maganda ang kalagayan ko dito sa school na to. Naalala ko na rin na pinag experimentuhan din ako ng mga alipores nya, and because of that naalala ko na rin ang dahilan kung bakit namatay si tita. I hate vampires, kailangan ko ng makaalis dito sa room na to pati na rin sa school na to kahit magalit sakin sila mama I don't care basta safe ako, siguro naman ayaw nilang makita nila na mamatay ako dito sa lugar na di naman ako belong.

Natigil ang pag iisip ko ng may marinig akong footsteps papunta dito sa room, It must be him. But I couldn't trust him after all what he done to me, I couldn't and wouldn't take the risk. Nababaliw na yung utak ko sa pag isip kung anong gagawin ko kaya naman nauwi ako sa plan na mag panggap na tulog.

"I know you're awake." Sabi nya, nung una ay nag matigas pa ko pero nung nalaman ko na nag mumukha na kong ewan ay napag disyunan ko nalang na imulat ang mata ko.

"Anong ginagawa mo dito zachary?" Yeah yung may ari ng kwarto na to ay si zachary.
And alam ko rin na walang kwenta yung tanong ko sakanya kaya no need to inform. Imbis na sagutin yung tanong ko ay lumapit sya sakin at hinawi ang buhok ko na nasa leeg ko. He was so fast kaya di ko magawang nag react.

"What do you think your doing?" Tanong ko sabay hila ng kamay nya palayo sa leeg ko.

"I'm just checking kung nandiyan pa rin yung bakas ng ginawa ko sayo." Sabi nya. Is he referring sa pag ubos nya ng dugo ko nung naka raang generation? Hindi ko napigilan ang sarili ko sa pagtawa. He never failed to make me laugh.

"Ang lakas mo rin eh noh? Kailan mo ba ko titigilan? Pag napatay mo na ko?" Tanong ko sakanya, tinitigan nya ko sa mata ko kaya naman ay tinignan ko yung mata nya. I can see a pain in his gaze kaya naman agad kong binawi ang tingin ko sakanya. Bakit bigla nalang akong nakaramdam ng guilt?

"You're getting it wrong, I'm just worried." Tanging nasagot nya pag katapos ng mahabang katahimikan. Di ko nalang yun pinansin.

"Pano ako nakapunta dito?" Tanong ko pag iiba ng topic, i don't want to talk about us anymore.

"Cera pretended to be a experimentalist and give them a wrong information about you." Tanging sagot nya. Should I be thankful?
Ng hindi na sya nag salita ay nag plano na akong mag salita.