Hoofdstuk 2

153 20 0
                                    

School was gedaan en we vlogen samen terug naar onze huizen in De cirkel. Amelia had me in de pauze gesmeekt de 12 weer bij elkaar te roepen. Ze had me de reden vertelt en ik had haar gezegd dat we haar zouden helpen. Ik had het de anderen nog niet durven zeggen dat we weer het centrum in moesten.'Ik moet jullie wat zeggen' zuchte ik toen we geland waren.'Iets wat Amelia in de pauze tegen mij gezegd heeft'. Ik zag dat sommigen al vermoedens hadden van wat het zou kunnen zijn.'Weten jullie nog die mensen die Amelia ontvoerd hadden?'.'Wat hebben ze nu weer gedaan?' zuchte Jana.'Ze hebben een stad over genomen in het Zuid-oosten' zuchte ik.'Magie of geen magie, ze laten zich duidelijk niet tegenhouden'. 'Laat me raden' zuchte Demi.'Ze wilt dat we die stad weer terug veroveren?'. 'Hoe raad je het' zei ik.'Niet alweer' zuchte Febe en plofte neer op het gras. Josh kwam meteen naast haar zitten en fleurde haar wat op. Ze waren al even een stel en ik vond het nog altijd een vreemd zicht.'Dus we gaan de wereld redden, alweer' zuchte Maarten. 'Normaalste zaak van de wereld' zei Julie.'Het is niet alsof het onze eerste keer is'. Ik lachte.'Dat is waar'.'En we zijn nu ouder en wijzer' zei Sam.'17 is niet niks weet je'.'Jullie hebben gelijk' zei ik.'We gaan er gewoon voor'.'En welke stad is het dat we moeten heroveren?' vroeg Niels.'Atlantis' zei ik en keek naar de verbaasde gezichten. 'Je weet dat dat een zeemeerminnen stad is, toch?' vroeg August verbaasd. 'Maar dat houd de vijand niet tegen dus ons ook niet' zei ik.'We kunnen met onze elfjes toch onderwater ademen'.'Echt?! Dat is zo cool!' lachte Mia.'Zo mag ik het horen' lachte ik. 'Het enige lastige is dat we weer in het centrum moeten wonen'.'Zodat we weer volledig geïsoleerd zitten zeker? Ik dacht het niet' zei Oc.'Wat als dat niet hoeft?' lachte Sam.'We kunnen even goed in Atlantis blijven, toch?'. 'Daar heb je een punt' lachte ik.'Dus wat is het plan, leider?' vroeg Julie. 'Ben ik nog steeds leider dan?' vroeg ik verward.'Dat is toch nooit verandert' lachte Maarten.'Heb je een plan?' vroeg Febe.'Had ik de vorige keer een plan dan?' lachte ik.'Dat word dus weer volle improvisatie' lachte André.'Wij worden zeemeerminnen!' riep Mia blij. 'Dat worden we zeker' lachte ik en keek naar het grote portaal dat in het midden van het plein stond. Meestal werd het gebruikt om tussen aarde en magische wereld te reizen, maar het zou ons ook naar Atlantis kunnen brengen, of toch in de buurt van. Sam had mijn blik gezien en wandelde al richting het portaal met Oker.'Ik moet nog een afspraak verzetten' zuchte Niels.'Simon zal me dit weekend dus niet zien'.'Ik ga ook even mijn ouders inlichten voor we weer bijna dood zijn' zei Demi en wandelde naar huis 12. 'Ik denk dat we dat best allemaal even doen' zuchte ik.'Voordat ze zich ongerust gaan maken om niets'.

Onderwater(#2)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu