Onderwater(#2)

Hoofdstuk 20

Ik opende langzaam mijn ogen en zag Julie aan de andere kant van de cel zitten. Haar hoofd tussen haar knieën en haar handen om haar benen geslagen. Rond haar vlogen Geel, Zwart en...en Oker? Ik klauterde langzaam recht en zette mezelf tegen de muur.'Julie?' vroeg ik verward. Ze keek langzaam op.'Je bent wakker' lachte ze en knuffelde me.'Aaah...' zei ik zachtjes.'Oh sorry' zei ze snel en liet me los.'Gaat het? Wat hebben ze met je gedaan?'.'Hetzelfde als de vorige keer' zuchtte ik.'Ik heb hun nachtmerrie kanonnen opgeladen en nu gaan ze die tegen de groep gebruiken'. Julie slikte en de elfjes kwamen rond ons vliegen. 'Hoe is Oker hier binnen geraakt?' vroeg ik.'Zoals de vorige keer' zei ze. 'De vorige keer?' vroeg ik verward. 'Oh ja, je sliep toen' zuchtte Julie.'Volgens mij geeft ze info door naar de anderen'. Ik keek naar Oker.'Sam zei me dat jij me kan verstaan, klopt dat?' vroeg ze en kwam op mijn hand staan. Ik knikte. 'Ze hebben me gestuurd met een boodschap, luister goed' zei ze en begon haar verhaal te doen. Ze vertelde over de situatie bij de groep, over het plan dat ze hadden om ons te bevrijden.'De groep' zuchtte ik.'We...we hebben ze in gevaar gebracht...'.'Hoe bedoel je?' vroeg Julie verbaasd.'Omdat we onze krachten niet meer hebben, hebben zij die van hen ook niet meer' zei ik. 'Iets met een speciale verbinding ofzoiets, ik heb niet alles begrepen'.'Wat?' vroeg Julie met grote ogen.'Door ons zijn de twaalf uitgeschakeld van binnenuit...' zuchtte ik.'Exact zoals de commandant wou natuurlijk....'. Ik liet mijn hoofd tegen de muur vallen en keek naar het plafond.'Hoe had ik ooit zo stom kunnen zijn?'.'Dit was mijn idee, ik ben stom' zei Julie en kwam naast me zitten. Langzaam legde ze haar hoofd op mijn schouder. Het voelde wel goed maar ook verkeerd.'We moeten hiermee stoppen' zei ik stil.'Met wat?' vroeg ze.'Met ons' zei ik en keek haar aan.'We zijn voorbestemd voor iemand anders, dat heeft Febe gezegd. We halen nu waarschijnlijk haar hele liefdessysteem in de war'. Julie zuchtte en gaf me nog een lange kus op mijn lippen.'Dan moet die jongen het wel meer dan waart zijn, begrepen'. Ik lachte.'Begrepen' zei ik.'En ik hoop dat dat meisje net zo leuk is als jou'.'Ze is best leuk...' zuchtte Julie en keek naar de grond.'Wil je weten wie het is?'. Ik knikte.'Het is Jana' zei ze.'Jana?' vroeg ik verbaasd. We waren totale tegenpolen. Zij kon wensen en dromen vervullen en ik kon die kapot maken, of omgekeerd....Zij kon al mijn fouten rechtzetten en vergeven....'Tegenpolen trekken elkaar aan zeker' zuchtte ze en keek naar mij.'Voor wie ben ik voorbestemd?'.'Maarten' zei ik. Even leek ze verbaasd maar dat was snel over.'Dat had ik kunnen verwachten' zei ze stil.'Je hebt hem wel keihard gefriendzoned dat weet je toch?' vroeg ik.'Nou dan word het hoog tijd om uit die friendzone te komen, vind je niet?' vroeg ze lachend.