♥OYUN♥

" Geri dön Ada yaşamalısın.Annen için."

Eray'dan:

Hala uyuyor.

Uyumaya devam ediyor.

Hala uyuyor.

4 saattir yaptığı gibi uyumaya devam ediyor.

Camın üstüne koyduğum ellerimi aşağıya indirip diğerlerinin yanına yöneldim.Aslı ve Ceren verilen sakinleştiriciler yüzünden ayağa kalkamıyorlardı.Şu an büyük ihtimalle yattıkları yerde sessizce ağlıyorlardı.Emre,Selim ve Kerem bile ağlamıştı.Gizli gizli bile olsa ağlamışlardı.Ve tabii bende.Ada ameliyattan çıkmıştı ve yoğun bakımdaydı.Doktor ameliyatın zor geçtiğini ve kurşunun riskli bir bölgeye saplandığını söylemişti.Ama o hala uyuyordu.Doktorlar arada girip çıkıyor ve durumuna bakıyordu.Ama kimsenin birşey söylediği yoktu.Doktor 48 saatin risk belirttiğini ve bu süreci atlatırsa rahatlayabileceğimizi söylemişti.Rahatlamak? Ada oradan kalkıp bana sarılmadan bunu yapamam ki!

Peki onu bu kadar severken nasıl ona ihanet edecektim.Yurt dışından onu görmek için gelmiştim.Sürpriz yapmak için kimseye haber vermemiştim.Ama şimdi ne olmuştu? Ona ihanet etmek zorundaydım çünkü kuzenim Ecrin'i kurtarmanın tek yolu buydu.Ona ihanet etmek. Bunu yapmazsam o ölücekti.Mecburdum.Ada'ya ihanet etmeye mecburdum.Ama Ecrin'i alır almaz ilk işim Ada'yı kurtarmak olacaktı.Ama o ..

Benim önüme atlamıştı.Plan böyle değildi.O ateş edince ben ikimizi kurtaracak ve Ada ile ormana onun peşinden gidecektim.Ada'yı aldıklarında Ecrin'i vereceklerdi.Oysa beni korumak için önüme geçmişti.Benim hayatım için.Ben ona nasıl ihanet edecektim ki? Nasıl?

Kalp atışlarını gösteren düzenli ses değişince diğerleri gibi ayağa fırladım.Ses düz bir şekilde çıkıyordu.Bizim ayağa kalktığımızı gören Erdal amca ( Ada'nın babası ) koşturarak yanımıza geldi.Doktorlar hızla içeri girdiler.Makine sadece düz bir çizgi gösteriyordu.Hiç bir kıpırdama yoktu.Doktor elektro şok verirken hala değişen bir şey yoktu.

O ölüyordu ...

*******************

Ada'dan:

Etrafımdaki çiçeklere baktım.Böyle bir renk gerçekten var mıydı? Vurulduğumda ki karanlık yerini bu güzel yere bırakmıştı.Üstümdeki beyaz elbisenin eteğini toplayarak çiçeklerin ortasına oturdum.Ilık ılık esen rüzgar simsiyah saçlarımı savuruyor ve yüzümü gıdıklamasına neden oluyordu.Kuş seslerini dinlerken rahatlamıştım.Huzur buydu.Yalnızlık huzur demekti belki de.Ama ben bizimkilerle daha da huzurluydum.Ah! onları çok özledim.Keşke onlarda burayı görselerdi. Onları şimdiden bu kadar özlediysem daha sonra ne yapacaktım.

" Ada!!! " Duyduğum sesle arkamı döndüm.Dede! O ölmüştü.O öldüğünce haftalara kendimi odama kapatıp ağlamıştım.Ve şimdi o .. karşımdaydı.Ayağa kalkıp ona doğru koşturdum o da bana doğru hızla yürüdü.Bembeyaz kıyafetleri onu melek gibi gösteriyordu.Ama o zaten iyi bir insandı.Birbirimize sarılıp birkaç dakika öyle kaldık.Hasret gideriyorduk.Yılların hasretini.Beraberce buradaki tek ve kocaman olan çınar ağacının dibine doğru gittik ve ona yaslanarak oturduk.Kafamı dizlerine yatırdım o da saçlarımı okşamaya başladı.Hep böyle yapardı.Birden aklıma annem gelince sormayı akıl edebildim.

" Dede,annem neden gelmedi yanıma? "

yüzümü ona doğru çevirdim. Gülümseyerek cevap verdi.

" O burada değil ki ada."

Nasıl yani o ..ölmemiş miydi?

" Ne yani o ölmedi mi,dede."

Anlamaya çalıştım.O ölmediyse nerdeydi ?

" Hayır,Ada.Annen yani Hazal ölmedi.O hala yaşıyor."

" Ama ben o-"

" Biliyorum,Ada.Baban öyle söyledi.Çünkü o da öyle sanıyor."

" Nasıl yani? "

" Bunları boşver sen,Ada.Sadece senden birşey istiyorum birtanem."

" Söyle dedecim."

" Geri dön Ada.Yaşamalısın.Annen için.Yaşamaya devam et.Elbet birgün öleceksin ama o gün bu gün olmasın,Ada."

" Bunu nasıl yapacağım,dede? "

" Odaklan kızım.Vuruluş anına ondan sonra yaşadığın herşeye odaklan."

Odaklanmaya başladım.Silahı gördüğüm ana.Vuruluş anıma.Karnımda tekrar keskin bir acı hissettim.

" Ahhhh! "

" Devam et, Ada.Hissediyorsun.Devam et! Acıya odaklan,Ada! "

Devam ettim bu sefer o keskin acıya odaklandım.Bu zordu.Çok zor.

' Nabız geri geliyor doktor! '

' Geri dönüyor! Dayan kızım dayan! Herkez dışarıda seni bekliyor.Hadi onlar için dayan! '

Hayal meyal duyduğum bu sesler acım arttıkça netleşiyordu.

" Eray'a dikkat et,Ada.O sana ihanet edecek.Eray'a dikkat et! "

Dedem son anda bunları söylemişti.Bu ne demekti? Eray bana neden ihanet edecekti ki? Ve dedem bunu nereden biliyordu.Hemşireler ve doktorlar hızla odadan çıkarlarken ben hala acıyı hissediyordum.Uykum yavaş yavaş beni esir alırken mutluydum.Biliyordum ki bu uyku son derece güvenliydi ve ilaçlar yüzündendi.Uyurken şunları düşünüyordum.

Dedemin istediğini yapmıştım.Ve annem yaşıyordu. Peki ama Eray bana neden ihanet edecekti?

★ Evet,okurlarım.Acı bir gerçek ki berbat bir yazarım.Kısa olduğu için kusura bakmayın lütfen.Söyleyebileceğim fazla birşey yok.Sadece tabletten yazdığımı ve bu yüzden yanlışlıklarımın olabileceğini söylemek istedim.Neyse, yorum ve vote diyerek susuyorum.Hepinizin gözlerinden öpüyorum.Tamam, sustumm! :)