♥OYUN♥

Kısım 1: Kıskançlıktan Kudurt.

★ Nedense yazasım gelmiyor.Ama elimden geldiğince çabuk yazmayaa çalışıyorum.Neyse uzatmadan yorum ve vote diyerek arsızlığıma yenisini ekleyip yeni bölümü yazmaya koyuluyorum.Hepinize iyi okumalar...

" Bence cücü'ye söylemeliyiz."

" Haklısın,Aslı.Onun sağlam istihbaharatları var.Yerini bulabilir."

" O zaman arıyorum,Kerem."

Bir patatesi daha ağzıma atıp bizimkilere baktım.Belki de yarım saattir kurt'u nasıl bulabileceğimizi tartışıyorlardı.Selim patateslerimden birini çaktırmadan almaya çalışırken eline patlattım.

" Ahh ! acıdı.Hadii ama,bakmıyordun bile.Nasıl gördün ki? "

" Benim her yerde gözüm var." gülümsemeye çalıştım.Evet çalıştım.Cenk'in yanından ayrıldığımdan beri böyleyim.İfadesiz.Doğru kelime bu galiba.Ruhsuzdum sanki.Biri Ada'yı içimden almış gibiydi.

Emre'ye baktığımda Ceren'le muhabbete daldıklarını farkettim.Öyleki ona baktığımı bile farketmemişti.Bir dakika.Emre'nin gözleri Cenk'in bir ton koyusuydu.Onunkine baktığımda erimiştim.Evet.Bu tuhaf ama eridi.Kalbim eridi.Bunu ona belli etmedim.Kalbim serbest kaldı.Artık özgür.Çünkü Cenk'in gözleri kalbimin buzunu eritti.Buzun etrafındaki kabukları kırdı.Ve en son onu kafesinden çıkardı.Zaten bu engeller sayesinde ulaşılmazdı.Bu sayede güçlüydüm.Sanırım onu iyi saklayamamıştım.Çünkü sadece bir bakış o kalın kilitlerimi kırmış buzullarımı eritmişti.Hele o kalın duvarlar.İçeriye sadece bizimkileri davet etmiştim.Berkse zorla girmişti.Ama o tamamen çözememişti kalbimi,o kendine bir yol yapmıştı.Ondan sonra ise herşeyi daha güçlendirmiştim.Herşey sağlam temellere dayanıyordu.Ondan sonra temelim sağlamlaşmıştı.Ama Cenk.O herşeyi yakıp yıkmıştı.Temelleri bile yoketmişti.O yüzden baştan başlamalıydım.En baştan...

Birden kolumdan tutulup ayağa kaldırılınca ne olduğunu şaşırdım.Gözlerimi kolumu tutan ele çevirip baktım.Ceren.

" Benimle gel kuzum." o beni sürüklerken ben ona yetişmeye çalışıyordum.Cidden noluyor bu kıza?

Kantinden çıkıp okulun bahçesine geldiğimizde arka tarafa yöneldi.Ahh! söylmedim değil mi? Ne kadar yeraltının arafı olsamda okula da gitmek zorundayım.Babam sağolsun diyemeyeceğim çünkü onun zoru ile buradayım ve bulduğum yerde boynuna atlamayı da düşünmüyorum.Eski okulumda ki çocuklar bu ani tarz değişikliğine şaşırsalarda ürktükleri için bir şey soramıyorlardı.İşime de geliyordu doğrusu.

Ceren bir ağacın altına oturduğunda yanına geçip oturdum.Konuyu biliyordum.Berk ile olan buluşmadan sonra da birşey söylemeden gelmiştik.Ve haliyle yanımızda biten Cenk'i merak ediyordu.

"Anlat bana ,kuzum.O çocukta kimdi? Ne konuştunuz? "

" Bir nefes al , kuzum. " kıkırdadım.

" Boş ver nefesi çatlıyorum , kuzum."

" İyi bile dayandın. " deyip tekrar kıkırdadım.

Olan biteni anlattığım da ağzı yerde sürünüyordu.Elimi uzatıp kapadığımda gözlerinde ki şaşkınlık gitmemişti.

" Ne yani sen şimdi o ayaklı meteor ile sevgilicik mi oynayacaksın,kuzum."

Evet anlamında başımı sallarken kurtarıcımın sesi duyuldu.Sırıtarak yerimden kalktım ve elimi one uzatîp kalkmasına yardım ettim.Hala şoktaydı.Bu kadar şaşılacak ne vardî ki?

" Malesef ki evet,kuzum." Ahh! bu kelime dilime dolandı iyice ha.

Hakikaten de o kadar yakışıklı mı bu çocuk.Bir ara dikkatlice bir süzeyim.Çaktırmadan tabii ki.

Sınıfa girdiğimizde herkezin yerine oturmuş muhabbet ettiğini gördüm.Hoca daha gelmemişti.Rahatlayarak Ceren'in arkasında tek başına oturduğum yere geçip oturdum.Ceren yine defterini çıkarmış bir şeyler çiziyordu.Onun resmi mükemmeldi.Ama maalesef bizimle birlikte okuyordu.

Kapı hızla açıldığında Selim mırıldandı.

" Basıldık millet.Herkez en yakın sığınaklara.Çıkışlar camlardır,olum burda kapı ne arasın? ." Büyük bir ciddiyetle söylemeye çalıştığı sözlerin sonunda kahkayı koyvermiştik.Hoca bize dik dik bakarken gülmeyi zar zor kesmiştik.Hoca konuşmaya başladığında gülmemek için dudaklarımı ısırıyordum.

" Çocuklar okula yeni bir arkadaşınız geldi.Sizi onunla tanıştırayım.Cenk içeri gel." Bu ismi duymamla kafam kapıya yöneldi.Gözucu ile Ceren'e baktığımda Ceren'in de kafasını kaldırıp kapıya baktığını gördüm.Bu sefer en arkada oturan Berk'e gözucu ile baktığımda onunda pür dikkat kapıya baktığını gördüm.Ben de gözlerimi kapıya döndüğümde gelen kişi tahmin ettiğim gibi Cenk'ti.Çantamı yan tarafa kaydırıp oturmasını engellemek istedim.Cenk sıralardan birine geçmek için hareket ettiğinde kızlar sıralarının ucuna kaymaya başladı.Sürtükler.Bense çantamı daha da kenara iterek oturmasını engelledim.Yanıma gelip durduğunda kafamı sıradan kaldırmadım.

" Oturabilir miyim,prenses ? " prenses? Berk'e döndüğümde kudurduğunu gördüm.Buna mecburdum,her ne kadar istemesemde.Çantamı arkaya asarak ona yer açtım.Oturup rahatça yayıldı.Bir kolunu benim sırama attığında bunu Berk'i kudurtmak için yaptığını anladım.Onun dediklerini yapmaya ve onun davranışlarına uyum göstermek zorundaydım.Arada bir Berk'e bakıyordum.Sinirle ellerini yumruk yapmış kıstığı gözleri ile doğrudan gözlerimin içine bakıyordu.

Cenk beni kendine çektiğinde izin verdim.Kafamı hafifçe omzuna yaslamak zorunda kalmıştım.Yasladığımda gözucu ile Berk'in hınçla ayağa kalktığını gördüm.Kapıya doğru pimi çekilmiş bomba gibi hızla ve sinirle ilerleyip kapıyı sertçe açtı.Ve dışarı çıkıp gitti.Gitti.Arkasında hocanın söylenmelerini bırakarak.Hoca derse devam ettiğinde herkez bize bakıyordu.Onları umursamadan gözlerimi kapadım.Berk'i görüyordum.Yastık kavgamızda parçalanan yastıkları.Etek boyuma ve şortlarıma kızışını.Sadece onu görüyordum.Bana kapı açışlarını,sıkıca sarılmalarını.Makyaj yapmama kızışını.Söyledikleri hala aklımdaydı.

' O iğrenç kokulu şeyler seni güzelleştirmiyor ki.Seni diğerlerine benzetiyor.Ama sen masumken,temiz ve safken güzelsin.Bir daha makyaj yaparsan onların hepsini çöpe atıyorum.Anladın mı beni cadı? " Aynen böyle söylemişti.Bense ona kaşlarımı çatıp dil çıkarmıştım.Oda burnumu sıkıp dudaklarıma ufak bir öpücük kondurmuştu.

Kulağımda hissettiğim nefesle tekrar tüylerim diken diken olmuştu.Duyduğum ses ise sadece benim duyabileceğim yükseklikte bir fısıltıydı.

" Kısım 1: Kıskançlıktan kudurt." ....