♥OYUN♥

Finalll!!!

Evet benim üsengeçliğimdn kaynaklı bir problemle aylardır yazmadığım sürünmeye başlayan kitabımın finalini verip bu işkenceden kurtulmaya ve sizi de kurtarmaya karar verdim.

"Herkes hazır mı Cücü ? "

" evet depoda seni bekliyor,kızım.Ayrıca ne Anlatacaksın söylesen bi zahmet?"

" Üzgünüm herkesle beraber öğreneceksin canısı,hiç kusura bakma"

"ah,tatlım ne zaman seni taktım ki? "

" neeeee!!!!! "

"Hey sakin ol,şakaydı! "

" ah,lanet olsun şapşal! "

Ufak bir kahkaha sesi gelince elimle alnıma farkında olmadan bir şaplak atıp telefonu yüzüne kapattım.Benimle oynuyordu manyak.Yanıma gelen Hatice sultana gülümseyerek ona sarıldım.

" Nold deli kız? Durup dururken niye sarılıyorsun? "

" Sana sarılmak için neden mi bulmam lazım sultanım? Ben gidiyorum."

" Nereye güzel kızım benim,,nereye? "

Gülümsedim ve kollarımla daha da sarıldım ona.

" Ufak bir yanlışı düzeltmeye sultanım.Ufak bir yanlışı düzeltmeye.Kısaca ufak bir işim var sultanım."

Gülümsedi ve kollarımı ondan ayırıp mutfağa yöneldi.Sonra birden arkasını dönüp bana sarıldı.Boynuma bakmama izin vermeden bir kolye takarken gülümseyerek fısıldadı.

" Gerçeği göreceğini biliyordum.Ben söylesem inanmaz bana kızardın.Babana söylediğimde bana inanmamıştı,aynı şey olur diye sana da söyleyemedim.Şimdi git ve gerçekleri ortaya çıkar."

Gülümsedim ve hızla yukarıya doğru yol aldım.Odama. girip kombinlerimden birini seçtim.Üstüme geçirip aynanın karşısına geçtim.Saçlarımı bir hafta önce mektupları okuduktan sonra dışarı çıktığımda siyaha boyatmıştım.Eski rengine yakındı ama gerçek siyahlığının yanından geçemezdi ama en azından eski halime döndüğümün bir belirtisiydi.Gözlerim istemsizce Hatice sultanın taktığı kolyeye takıldı.Kapaklı açılan bir kolyeydi.Merakla açıp içine baktım.Erayla benim bir resmim vardı.Belki 5 belki de 6 yaşındaydım.Üstümde bembeyaz uzun tül bir gelinlik,Eray'ın üstündeyse bir damatlık vardı ve birbirimize bakıp gülümsüyorduk.Sanırım ben bu çocukla evleneceğim dediğim zamanlardandı.Sonra bir resim daha buldum.Burda biraz daha büyüktüm.Burdaki pozda aynıydı fakat 3 fark vardı.Yanımdaki kişi Eray değil Berk'ti.Üstümüzdeki kıyafetler ve yaşımızda diğer farklardı.iki fotoğrafıda aldığımda bir de kağıt çıktı.Kağıdı açtım ve yazanları okudum.

' Bitanem benim,

Sen bu dünyadaki en masum insanlardan birisin.En azından bu insanların arasında ki en masum kişisin.Etrafında o kadar çok oyun oynanıyor ki.Sen gerçekleri görebilecek kadar zeki ve bunları anlatabilecek kadar da cesursun.Ve tüm bunlar bittiğinde seni mutlu bir hayat bekliyor olacak.Sadece bu iki kişiden birine güven Ada.Çünkü sadece o ikisi seni gerçekten sevdi ve sen de sadece o ikisinde gerçekten aşkî ve sevgiyi tattın.Bu işi bitir ve mutlu bir yaşam sür.Seni seviyorum.Her zaman benim kızım olarak kalacaksın.Beni unutma bitanem...

-Hatice Sultan... '

Gülümsedim ve kağıdı katlayarak fotoğraflarla beraber kolyenin içine koydum.Masanın üstünden arabamın anahtarlarını ve telefonumu alarak çıktım.Çıkış kapısının önünde vestiyerden deri ceketimi kapıp giydim ve ayakkabılarımı ayağıma geçirip dışarı çıktım.

Anahtarlarla arabanın kilidini açıp bindim ve depoya doğru sürmeye başladım.Söyleyeceklerimi aklımda toplayarak yol boyunca dalgın bir şekilde arabayı sürdüm.Kaza yapmadığıma şanslıydım.Ve yol boyunca bir şey düşünüyordum.Annem bunu nasıl yapardı.Ben yıllarca anneme zarar verdiğini düşünerek kurt'a nefret beslemiştim.Fakat hepsini annemin yaptığını öğrenmek beni afallatmış ve şaşırtmıştı ama benim asıl merak ettiğim şeyse annemin bunları duyduğundaki yüz ifadesi.Ne yapacaktı acaba.Belki inkar ederdi? Gerçi elimde yeterince kanıt vardı.Ve hepsi reddedemeyeceği kadar sağlam kaynaklardandı.Belki de uğraşmaz ve çeker giderdi.Bilmiyorum ama Şuna karar verdimde sanırım anne hasretim ve sevgim olanları öğrendikten sonra cam kırıkları gibi etrafa saçılmıştı ve artık onu eskisi kadar özlemeyeceğimi biliyordum.Bundan emindim.Deponun önünde olduğumu fark ettiğimde arabayı durdurup indim.Anahtarları cebine atıp kapıyı çarparcasına itip kapattım.Cebimden anahtarı çıkarmadan kapıyı kilitleyip kapıya doğru yöneldim.