♥OYUN♥

Seni unutacağım Berk.Sonsuza dek...

İlk bölüm olduğu için uzun yazmaya çalıştım.İnşallah beğenirsiniz...

Bölüm 1: Seni unutacağım Berk.Sonsuza dek...

"Yok efendim neymiş . Okula gitmezsem sınavdan düşük alırmışım da bilmem neymiş de . Sanki kıçıma takıyorum da. " Diyerek son yarım saattir yaptığım gibi -evden dışarı adımımı attığımdan beri- homurdanmaya devam ediyordum.

Yahu zaten aldatılmış bi insanım ne diye üstüme geliyosun.Daha cuma günü-iki gün önce- o iti bi kızın-kesinlikle bir sürtük ama ağzımı bozmamaya çalışıyorum.- dudaklarına yapışırken gördüm.Ama o iti unutucam.Onun o pis sırıtışını , midemi kaldırmkdan başka bir işe yaramayan bakışlarını unutucam.Onu kalbimden çıkardım.Evet,kesinlikle çıkardım. Ama anılarım.Lanet olasıca anılar!!! Anılar..Onu hatırlatan en ufak şeyde karşıma çıkıyorlar.Artık nefret ediyordum.Şu hafıza denen şey sadece hatırlamama yarıyordu.Peki unutabilmem için neyim var? Koca bir hiç!

Kolumu sıkan el beni kendime getirdi.Arkamı dönüp baktım karşılaştığım kişi tanıdık sarı bele uzanan saçlar,yosun yeşili gözler ,yukarı kıvrık uzun kirpiklere sahipti.Her zaman ki gibi tozpembe kolsuz gömlek ,aynı renk topuklu.Ve birde vazgeçilmezlerinden olan -yaz,kış farketmez.- beyaz bir şort.Benim Aslı'm dı bu.Benim fıstığımdı o.Grupta - Emre,Kerem,Selim,Ceren,Aslı ve Ben - herkez ona fıstık derdi.Lakabıydı.Benimkisiyse başbelasıydı..Evet,bulabula bunu bulmuşlar.Belkide yersiz sinirimdendi.İnsanları ve özellikle bizimkileri çok fazla yanlış anlardım.Ve bu yüzden başımı çok fazla belaya sokardım.

Yine Aslı beni sarsıp düşüncelerimden sıyırdı.Resmen kendi kendime muhabbet ediyordum.

"Adaa,başbelasııı,huuu.İyi misin kızım dalıp gittin."İçimdeki muhabbetten habersizdi tabi.Sanırım deliriyorum.

Kafamı hafifçe aşağı yukarı sallayıp iyiyim demeye çalıştım.Eğer konuşursam sesim beni kesin ele verirdi.

"Öyle olsun bakalım."

Zaten ne zaman yediki.Ona aldırmadan arkamı döndüm ve yürümeye başladım.

'' Gözlerini hemen sil Ada.Lanet olsun ya zamanı mı sanki ? '' son cümlesini mırıldanmıştı.Dediğini yapıp elimin tersiyle gözlerimi sildim.Cidden ne ara ağladım ki ben farkında bile değilim.Gözlerimi tamamen sildiğimden emin olunca Aslı'nın Baktığı yöne dönüp baktım.

"Hassiktirr !!! "

Bu it Berk'nin ne işi var ki burda.Gitsin ya o kıza.Ne diye geliyo ki peşimden.Ne yapacağımı bilmiyordum.Aslı birden kolumu tutup çekiştirmeye başladı.İlk önce tökezlesemde sonra adımlarımı ona uydurmuştum.Okula sadece bir dönüş vardı.Köşeyi dönersek bir sürü insan.Bir şey yapamazdı.Adımlarımı hızlandırmamla Kolumdaki elle olduğum yere çakılıp kalmam bir olmuştu.Öküz , hayvan öyle güçlü ki adım dahi atamıyordum.Sesim zaten çıkmıyordu.Olmayacağını bile bile kolumu çektim.Tahminimdeki gibi elimi kurtaramamıştım.

" Konuşmalıyız."Hadi yaa.Eee başka .Salak şey.

"Seninle konuşacak hiçbirşeyim yok."

"Konuşucaz dedim sana ve konuşucaz."

"Ne istiyosun he?Ne ?Bana o kızı nasıl öptüğünü mü anlatacaksın yoksa nasıl zevk aldığını mı ? İğrençsin tamam mı iğrenç."

"Ben orada oturuyordum.O kız yanıma geldi ve sonra benle konuşmaya başladı.İşi ileri götürmeye başladı dayanamadım Ada.Özür dilerim.Nolur affet.Sensiz olmuyor.Hadi ama Ada , nolur."

"Hayır seni affetmiyorum.Senden tek istediğim defolup gitmen.Beni rahat bırak tamam mı?Beni bırak ve git kendi pisliğinde boğul." İğrençti tiksiniyordum ondan.Eskiden bir bakışıyla midemde hayvanat bahçesi yapan adam şimdi ordaki ayılardan farksızdı.Sadece onlardan binlerce kat daha iğrençti.Eskiden sadece bana dokunan elleri,sadece beni öpen dudakları,sadece bana bakan gözleri artık sadece midemi bulandırıyordu.Öfkeli bakışlarımı gözlerinden çekmemle bir küfür daha savurdum.