Adopted By The Alpha

black wolf

P.O.V Layra

'Wat! Ga van mij af'. Lief kijkt hij mij aan en zwijgt. Waarom kijkt hij mijn lief aan ik doe toch helemaal niet aardig. Wat is er gebeurt? Ohw ja Isabella, dat is er gebeurt. Wat heeft dat kind. 'U kan naar huis' zegt een dokter. 'Je had te weinig zuurstof dus moest doc je extra zuurstof geven' zegt Jonas. 'Ohw oke'. Samen met Jonas loop ik een soort ziekenhuis uit.

'Hoe kan het dat al die honden op wolfen lijken en ze zijn nog best groot ook'. 'Eh, dat is een eh bepaald soort?' Het klinkt meer vragend dan een antwoord maar ik laat het er maar bij zitten. Hij loopt het bos in en gaat achter een boom staan. Verbaasd blijf ik naar de boom kijken. Er komt een grote zwarte "hond" van de boom vandaan. Hij lijkt heel angstaanjagend. Voorzichtig komt hij op mij af. Bevroren blijf ik staan. Hij komt dichterbij en raakt met zijn snuit mijn hand aan. Voorzichtig ga ik zitten en aai hem over zijn kop. Hij blijkt niet zo gevaarlijk te zijn. Als ik eenmaal in een kleermakers houding zit komt hij op mijn schoot. Weer voel ik allemaal tintelingen die ik bij Jonas ook voel. Het is helemaal stil, je hoort alleen de wind en mensen die in het dorp lopen aan de rand van het bos. 'Kom, de harde grond voelt niet zacht aan' fluister ik.

Wacht glimlachte hij nou. Kunnen honden glimlachen? Nou ja het zal wel. Samen met de "hond" loop ik naar het huis. Wat gelijk ook het grootste huis van het hele dorp is. Samen lopen we naar binnen en ook gelijk door naar mijn kamer.

Ik laat hem binnen een Doe de deur dicht. Hij springt op mijn bed en gaat liggen. 'Het leven gaat nooit zoals je wilt' fluister ik. 'Wat heeft Isabella ze lijkt wel een beest. Zo gaan normale mensen toch niet met elkaar om. Oké ze is niet eens normaal. Wat moet ik hier eigenlijk. De mensen hier weten niet eens wat ik meemaak. Eerst krijg je te horen dat je ouders overleden zijn en dat je naar een weeshuis moet. Dan ben je er en heb je een vriendin, word je meegenomen op zowat je derde dag. Kom je hier valt een "hond" je aan. Ontmoet je een hele knappe. Jongen die 1 jaar ouder dan je is, niet zeggen tegen Jonas hoor' weer lijkt het alsof hij glimlacht. 'en dan Isabella die de kamer zonder pardon binnen stormt om te zeggen dat ik van haar mate af moet blijven terwijl ik niet eens weet wat dat is. Behalve dan dat weerwolven een mate hebben alleen iedereen weet dat die niet bestaan dus dat is ook onmogelijk. De mensen zijn wel aardig maar ik ga mijn plan volgen ook al word het moeilijk. Ik blijf tegen iedereen gemeen doen todat ik een uitweg weet. Gelukkig kennen ze mijn zwakte niet' ik glimlach ' ik houd van ijs. Haha het is wel zo, netzoals chips ik ben verslaafd daaraan' . Ik ga naast hem zitten en aai hem over zijn kop. Hij staat op een gaat op mijn schoot zitten terwijl hij me helemaal nat likt. 'Hoe heet je eigenlijk'.  Hij snuift en laat zijn kop hangen. 'Ik ga douchen'. Hij blijft zitten en staart voor zich uit.  Ik sta op maar krijgen hem niet van mij af. Hij likt me nog 1 keer en staat dan van mij af en gaat naast mij liggen. Snel pak ik wat kleren en loop de douch in

Als ik de douch uitloop zie ik Jonas staan. 'Sinds wanneer houd jij van weerwolven?' vraagt hij. Hoe weet hij dat?

------------------------------------------------------

Yo People

Een nieuw hoofdstuk het is raar maar waar. Yes yes. We staan #64 met dit boek iedereen bedankt hopen dat we de top 50 halen. Ik moet gaan mijn vriendinnen zijn hier. Laters.

Sira

I hope you like it