P.O.V Layra
Ik word wakker in de armen van Jonas. Ik draaj me om zodat ik naar hem kan zien. Hij slaap nog. En hij slaapt zooi schattig. Ik glimlach en kus hem. Ik pak een kussen en verwissel mij met het kussen. Jonas' arm gaat strak om het kussen. Als ik nu daar zou liggen zou ik dood geknuffeld worden. Ik grinnik bij het idee alleen al. Ik kleed me om en loop naar beneden. Wat nou als ik een ontbijtje voor Jonas maak?
Als ik beneden in de keuken aankom zit lisana op het aanrecht. 'Hey lis'. Ze glimlacht. 'Hey Layra'. Ze ruikt in de lucht. Haar glimlach word breder en breder. Ik weet wat ze doet. Heel onschuldig probeer ik uit de keuken te lopen. 'Layra hier komen! Nu meteen' zegt ze streng. Ik haal mijn handen boven mijn hoofd als overgeven. Ze grijnst. 'Heb je?' 'Wat?' 'Je hebt het matingsproces voltooid. Je word nu officieel de toekomstige luna' schreeuwt ze bijna. Ehm ja. Laten we zeggen dat Jonas en ik midden in de nacht wakker werden. En u word ik dus luna. WACHT IK WORD LUNA!!!! Dit gaat nooit goed komen. Hoe moet ik ooit over een pack regeren. Hoe moet ik dat doen?! En dat moet samen met Jonas! Niet dat het erg is maar ik heb Jonas nog nooit serieus gezien. Misschien blijft hij voor altijd een kind van twee.
Lisana ziet blijkbaar mijn geschrokken gezicht. 'Het komt goed. Je zal een fantastische luna zijn'. 'Hoe weet je dat zo zeker?' 'Omdat ik het weet'. Goed argument Lisana. Goed argument. 'Als je hulp nodig hebt ga ik je wel helpen. Luna Charlot kan je ook helpen'. 'Misschien wil ze dat wel helemaal niet. Wat nou als de pack me niet mag. Wat nou als ik alles laat afbranden. Wat nou als ik de pack in gevaar breng'. 'Layra je zal het geweldig doen'. Charlot komt de kamer ingelopen. 'Stond je ons af te luisteren?' Vraagt lisana. 'Misschien? Maar Layra ik ga je helpen'. Ik glimlach. Ze gaan me helpen. Hopen dat ik het nooit verprutst. 'Je zal het geweldig doen'. Samen verlaten ze de kamer.
Ik maak ontbijt voor Jonas en mij. Ze hadden hier croissantjes en verschillende broodjes. Ik pak van alles wel iets. Ik heb geen idee wat Jonas lekker vind. Hopen dat het goed komt. Als ik klaar ben leg ik het op een dienblad. Natuurlijk richt ik het in. Aan de rechter kant stop ik een klein vaasje met bloemetjes. Nu naar boven.
Als ik boven ben aangekomen in zijn kamer slaapt hij nog. Ik leg het dienblad op het rechter nachtkastje. Zijn arm zit nog steeds op het kussen zijn gezicht staat onschuldig en zorgeloos. Ik klim op het bed en ga op me knieën zitten. Ik buig voorover en zet zijn lippen op de mijne het duurt eve n voordat ik reactie krijg. Ik grinnik en laat los. 'Waarom was je weg? Waarom maak je me wakker ik had een hele leuke droom'. Ik pak het dienblad. 'Verassing'.
P.O.V Rudy
We gaan ons territorium af. Iedereen veranderd in zijn wolvenvorm. Het is vrijdag ochtend. Het is best lang rennen van ons territorium naar die van hun. Als je met de auto gaat is het sneller. Nu gaan we eigenlijk om, maar om nu als wolven over straten te rennen is ook geen goed idee. Nog even en dan zijn we er. Dan neem ik wraak. Op alles en iedereen!
------------------------------------------------------
Yo People
Waarom zo laat? Nou Ehm ik ben soort van ziek. Soort van? Ja ik hebben alle symptomen van ziek zijn behalve koorts. Ja dat heb ik dan weer niet. Ohw en ben ook niet misselijk. Maar het leven gaat door. En dus ook een toets engels. Probeer die maar te maken als je een loopneus hebt, de hele tijd moet niezen en erge hoofdpijn hebt. Jap zowat onmogelijk. Dus ik ben erg benieuwd wat ik ervan heb gemaakt. En de rest heb ik er vanmiddag bij gekregen. Ugh hate it.
We hebben 2,5k votes🎉🎉🎊🎉🎉🎊🎉🎊🎉🎉🎊🎉🎊🎉🎉🎊🎉yeey. We komen ook langzaam aan het einde. Langzaam. Leg de nadruk op langzaam. Nou hoe wel ik heb geen idee.
Ik ga slapen😴. Hopen dat dat helpt. Laters😄.
Sira
I hope you like it
JE LEEST
Adopted By The Alpha
Werewolf'Hmm ik wil haar' zegt de man. Waarom ik haat dit ik ken die man niet eens. 'Oké kom maar mee' zegt de verzorging vrouw. 'Eh Hallo ik besta ook nog' zeg ik boos. 'Eh hey ik ben je nieuwe vader' zegt de man. 'Ik ben 15, je kan me niet wijs maken dat...