Adopted By The Alpha

betrapt

P.O.V Maya

Na het gesprekje met Layra heeft mike me uiteindelijk maar naar huis gebracht. Daar ben ik gelijk naar bed gegaan. Mike komt me zo ophalen het is weer zaterdag dus dat is fijn. 'Hmm welke kleren moet ik aan' mompel ik in mezelf. Als je het nog niet weet ik ben ook geadopteerd.

Ik bekijk mezelf in de spiegel. Een roos jurkje? Nee. Opnieuw rommel ik in mijn klerenkast. Een wit topje met i know erop. En een broek. Ja is wel goed. Ik keur mezelf nog één keer in de spiegel en loop dan naar beneden. Beneden is de kamer van mijn pleeg ouders. Ik kom mijn pleegmoeder tegen en ze kijkt me vragend aan. 'Mag ik asjeblieeeeeeft een luchtje lenen?' Vraag ik. Ze glimlacht en knikt. Blij loop Ik langs haar heen en doe een luchtje op en Deo.

Ik wil net gaan ontbijten als de bel gaat. Mike! Snel ren ik naar de deur toe. Voor de deur stop ik en doe mijn haar en kleren even goed. Daarna open ik de deur. 'Hey' 'hoi'. 'Ik kom eraan' met dat draai ik me om naar de kapstok en haal mijn jas ervan af. 'Je hebt nog niet eens gegeten' zegt mijn pleegmoeder. 'Ik eet daar wel'. Ik sluit de deur netjes achter me. Mike begeleid me naar de auto.

'Wow' weet ik uit te brengen.  'Een zwarte jaguar'. 'Ik zie het' zeg ik bewonderd. 'Hij is prachtig'. 'Net zoals jij' ik bloos om zijn opmerking en stap daarom snel de auto in.

Mike stapt ook in en doet de Radio aan. Samen zingen we het liedje totdat het is afgelopen. We kijken elkaar aan glimlachen.

Ik denk dat ik hem leuk vind. Als in echt echt leuk. Ik heb dat nog nooit zo snel gehad met jongens. Ja ik ben wel iemand die van jongens houd maar niet gelijk dat ik stapel verliefd ben. Het lijkt wel alsof ik naar mike word toe getrokken. Het is net dat wij 2 magneten zijn. Als ze bij elkaar zijn zijn ze compleet. Als dat niet zo zijn voelen ze zich zo leeg. Alsof ze iemand missen. Ze zijn niet compleet.

'We zijn er bijna' haalt mike me uit mijn gedachten. Ik glimlachen hij doet het zelfde terug voor hij zich weer op de weg richt.

Opeens stopt de auto. Ik stap uit de auto en zie een groot gebouw. 'Wow'. Mike glimlacht en pakt me hand waarna hij mij mee naar binnen trekt. 'JONAS!!! HAAL NU JE KONT UIT MIJN GEZICHT!!!!' roept iemand. Het is even stil. 'JONAS KEVIN COLLINS!!! HAAL NU JE KONT UIT JE MATÉ'S GEZICHT!!!' Roept iemand anders. Mike luistert ook naar het gesprek en grijnst. Mike wat is mate. 'Leg ik nog wel een keer uit'. Ik knik. Bonzen komen van boven. 'Zullen we kijken wat er aan de hand is'. Voordat ik kan antwoorden trekt mike me al naar boven.

Een jongen rent heel snel weg. Met een meisje erachter aan. Wacht!? Layra! 'Kom' nu ben ik degene die mike mee trekt. We lopen de gangen door todat we ze zien. Snel Verstop ik me achter de muur 'dan toch maar een kusje?' Hoor ik nog iemand zeggen. Als ik langs de muur kijk zie ik 2 mensen kussen. Waaronder Layra! Snel pak ik mijn mobiel. 'W' Ik leg snel mijn vinger op mike's mond. Hij is stil. Ik trek hem iets achter het muurtje van daan zodat hij ook ziet wat er gebeurt. Gelijk grijnst hij. Ik ontgrendelen mijn mobiel die ik nog steeds in mijn hand had. Als ik hem op camera heb probeer ik een perfecte kant te vinden. Hebbes. Je ziet nu duidelijk dat de jongen naast Layra zit. Zijn handen heeft hij om haar polsen geprint. Ze kan dus niet ontsnappen. Doordat idee grijns ik nu ook. Ze zijn betrapt. Snel maak ik een foto. 'Klik'

------------------------------------------------------

Yo People
Het is me weer gelukt om een nieuw deel te schrijven. Yeey. En ik zit ook weer onder de les op mijn mobiel😊. Ik moet gaan want ik moet mijn handtekening vergroten en dan inkleuren. Zo laters ohw en jullie moeten een keer de missie lezen van mijn  vriendin. Het is heel spannend ik ben benieuwd wat jullie daarvan vinden. 😄 nu echt laters.

Sira

I hope you like it