Adopted By The Alpha

epiloog

P.O.V Lisana

Het is 5 jaar later. En alles gaat goed. Jonas en Layra zijn nu alpha en luna. De hele roedel is dol op hun. Ze zijn niet heel serieus maar als het erop aankomt zijn ze het wel. Ook de pups spelen af en toe met ze.

Casper en ik gaat alles goed. Ja we hebben wel eens een menings verschil maar dat lossen we altijd weer op. Casper geeft veel tijd aan mij en daar ben ik blij om. Ik kan echt op hem reken.

Maya en mike gaat ook prima. We denken dat maya zwanger is.  Ze is af en toe ziek en haar buik groeit ook. Zelf denkt ze van niet maar ik weet het bijna wel zeker. Mike wil alles voor haar doen. Zo schattig. Maar dat levert soms wel een discussie op want maya wil alles zelf doen. Het is echt grappig als je bij die twee bent.

En Layra en Jonas.  Ze zijn nu alpha en luna. Het gaat goed met alle drie. Iedereen houd van ze. Ze worden erg gewaardeerd in de roedel. Iedereen heeft respect voor hun en we hebben geen vijanden. Nog niet teminste. Ze doen alles voor hun roedel echt alles.

Twee armen gaan om me middel. 'Hey'. 'Eindelijk daar ben je' Ik geef Casper een kus op de wang. 'Kom' mindlinkt Layra me. Snel doe ik de deur open. Layra ligt in het bed met een kleine baby op haar armen. Jonas staat erachter. Daar is dus de derde waar iedereen van houd.  De Dokters knikken. 'Kerngezond'. De net geboren baby is echt cute. Een  nieuw hoofdstuk kan beginnen met als begin een krijsende baby.

'Wat is de Naam?'

Layra kijkt op en glimlacht. 'Blake'.

P.O.V Isabella
(Nog eens 4 jaar later)

Met een baby in mijn armen ren ik weg van de vader. Niemand zal haar krijgen. Ze is het enige wat ik nog heb.

Toen ik weg ging ben ik jaren alleen geweest. Ik kwam andere Rogue's tegen. Een hele groep Rogue's. De leider heeft me gevangen genomen en verkracht.

Snel ren ik verder ik ben ontsnapt het enige wat ik nu heb is een baby die ik moet opvoeden. Mijn eigen kind. Ze is het enige dat mij standhoud ook al is ze nog maar een baby.

'Selené'.

THE END