DRARRY FANFIC

2

"Dolle Draken - Handboek Voor Drakenliefhebbers", "Geschiedenis Van Toverdranken", "Tweeduizend-Drieëntwintig Ingrediënten voor Toverdranken Omschreven", "Fabuleuze Fabeldieren", las Harry op de ruggen van de in leer gebonden boeken in de bibliotheek. Hij zat aan een tafeltje zijn huiswerk te maken, hij moest alweer een opstel maken voor Verweer Tegen de Zwarte Kunsten. Drie perkamentrollen, alsof het niets is! Harry was druk bezig met het haten van Sneep toen de deur van de bibliotheek open en weer dicht ging. Draco Malfidus was binnengekomen en liep naar een kast vlakbij het tafeltje waar Harry zat. Harry zag hem, en werd er nerveus van. Hij probeerde zich te concentreren, maar dat lukte niet. Hij keek vanuit zijn ooghoeken naar de Zwadderaar, en het viel hem op dat zijn haar heel goed zat. Meteen daarna vond hij het vreemd dat hij dat dacht en staarde hij weer naar zijn papier. Malfidus had zijn boeken gepakt en liep weg. Harry's blik volgde hem en dus zag hij dat Malfidus aan het tafeltje verderop was gaan zitten. Nog steeds nerveus wierp Harry om de zoveel tijd blikken naar de Zwadderaar. Op een gegeven moment was Harry aan het staren en zonder dat hij het door had staarde Malfidus terug. Pas na een aantal seconden had hij het door en beide jongens werden rood. Op het zelfde moment keken ze weg, en op het zelfde moment keken ze weer naar elkaar om te controleren of de ander nog keek. Harry's handen waren zweterig geworden en hij voelde zijn hart bonzen. Malfidus verbrak het oogcontact door op te staan en de bibliotheek te verlaten.
De rest van de dag dacht Harry constant aan de Zwadderaar. Aan zijn perfecte haar en lach en aan hoe zijn gezicht rood kleurt. Wat was er aan de hand met hem? Hij begon toch geen zwak te krijgen voor de jongen die vanaf het begin beledigingen had rondgestrooid, hem en zijn vrienden voor schut had gezet en per slot van rekening een fucking dooddoener is? Wat zouden Ron en Hermelien zeggen als ze hier achter kwamen? Oh, hij zou zich zo schamen. Zó verschrikkelijk schamen. Eigenlijk schaamde hij zich nu al. Het beeld van Malfidus in de bibliotheek, met rode wangen en heldere, grijze ogen verscheen in zijn hoofd. Harry zuchtte.
'Okee, genoeg.' Hermeliens stem haalde Harry weg van zijn gedachten. 'Wat is er nou,' ging ze verder. 'Je hebt de hele dag al niks gezegd. Niks. Je let niet op tijdens de lessen, je staart steeds en nu eet je ook nog eens niet.' Ron en Hermelien keken hem aan, bezorgd, en Harry zuchtte. Hij speelde met zijn vork terwijl hij twijfelde of hij zijn vrienden moest vertellen wat hem dwars zat. Hij besloot van niet. 'Sorry. Ik voel me gewoon niet zo top.' Toen hij Rons achterdochtige blik zag voegde hij er aan toe: 'Slecht geslapen vannacht. Echt.' Ron en Hermelien wisselden blikken uit maar gingen er verder niet op in. Harry keek omlaag om te kijken wat hij zichzelf had opgeschept; broccoli met jus en pepermuntballen. Top. Hij moest nu wel uitzoeken wat dat nou met Malfidus is, want dit kan zo niet. Zijn blik gleed naar de overkant van de zaal, naar de tafel van Zwadderich. Malfidus staarde naar iets in de verte terwijl zijn vrienden lol maakten. Patty Park keek nogal beteuterd toen haar Draco niet reageerde op al haar pogingen voor aandacht. Harry dacht zelfs pepermuntballen op zijn bord te zien liggen.