DRARRY FANFIC

11

Harry volgde zijn weg naar de 7e verdieping, waar Draco op hem zou wachten in de Kamer van Hoge Nood. Het was 19:50 en om 20:00 hadden ze afgesproken. Harry was benieuwd wat ze zouden doen - wat konden ze eigenlijk gaan doen? Het was nog steeds wennen en ze hadden nog nooit eerder samen afgesproken. Natuurlijk wel eens in de bibliotheek of buiten op het bordes, maar dat was om samen te studeren en Harry had dus geweten wat ze gingen doen.
Bij het wandtapijt liep hij drie keer heen en weer en dacht de woorden Een plek waar ik met Draco af kan spreken en er verscheen een deurknop. Snel greep hij het beet en draaide hij hem om, zodat hij de kamer in kon stappen.
De kamer was absoluut prachtig. Harry had verwacht in de ruimte met alle verborgen spullen terecht te komen, maar dit was nog veel beter. De Kamer was ontzettend knus ingedeeld - het leek op een mix van een slaapkamer en woonkamer. In de hoek stond een groot bed met een goudkleurige sprei, en langs de wanden stonden houten boekenkasten, volgestouwd met verschillende boeken, variërend van lesboeken tot kookboeken. In het midden van de kamer stond een kleine tweepersoons bank, een beetje stoffig maar heel knus. Op de boekenkasten en op een tafeltje stonden allerlei kaarsen, fel brandend en zwoele bloemengeuren afgevend.
De jongen die de kaarsen  had aangestoken stond in de verste hoek van de kamer. Breed glimlachend liep hij naar Harry toe. 'Hoe vind je het, Potter?' Harry stopte met het rondkijken van de Kamer. 'Prachtig, heb je zelf al die kaarsjes aangestoken? Of heeft Dobby je geholpen?' Draco moest lachen. 'Nee, dat heb ik allemaal zelf gedaan.' Een beetje onzeker voegde hij toe 'Je houd toch wel van romantiek hè?' 'Ja tuurlijk!' zei Harry snel, want hij wilde de Zwadderaar niet kwetsen. Zonder kaarsen had hij het net zo leuk gevonden en hij was er zelf niet op gekomen, maar hij moest toegeven dat het wel voor sfeer zorgde. 'Komt u zitten, meneer Potter.' Draco maakte een lichte buiging en strekte zijn hand uit. 'Heel graag, meneer Malfidus.' antwoordde Harry met een demonstratief knikje en pakte de uitgestoken hand. Toen ze op de bank neer ploften ontstonden er kleine stofwolkjes in de lucht. Harry kon net een nies inhouden. 
Nu pas zag Harry de wand waarin de deur was verschenen. Hoewel het grootste gedeelte verscholen ging achter de boekenkasten zag hij duidelijk de groene en zilveren kleuren behang overlopen in de rode en gouden kleuren. Zwadderich en Griffoendor natuurlijk. Hun afdelingen. Er was ook niets dat de Kamer ontging. 
'Wist je dat Zabini ons al die tijd al shipte?' begon Draco. 
'Ja,' antwoordde Harry. 'Hij kwam net naar ons toe in de Grote Zaal.' Harry zag de jongen even verbleken voor hij vervolgde 'Ik begon ruzie te krijgen met Ron. In de Grote Zaal. Over onze 'relatie' of wat het ook precies is. Hij kan het simpelweg niet accepteren en toen kwam Zabini aanlopen en vertelde hij dat hij onze grootste shipper is.' 
Draco ontspande zich weer. 'Hoe pikte Wemel dat op?' vroeg hij, met een bezorgde blik waarin ook iets amuserends leek te zitten.
'Hij liep de Zaal uit.'
'Oh.' Harry zuchtte. 'Het komt vast wel goed tussen jullie, dat weet ik heel zeker.' Draco keek hem aan. Harry kon zien dat hij het echt meende. Hij knikte. Draco sloeg zijn armen om hem heen. Zo bleven ze een tijdje zitten, in een omhelzing. Na een tijdje maakte Draco zich los. 'Wat voor boeken zitten er eigenlijk allemaal in die kasten?' vroeg hij. Harry haalde zijn schouders op. 'Van alles volgens mij.' 'Laten we gaan kijken.' Draco stond op en liep naar een kast die volstond met oude leergebonden boeken, met titels als 'Hoe Maak Je Je Vijand Klein Zonder Toverspreuken - Een Handleiding. Vijftig Soorten Draken En Hun Eieren, Hoe te Verzorgen. Je Haar Doen Met Simpele Toverspreuken. Harry, wat zijn dit voor boeken?' Draco lachte. Harry liep naar een andere boekenkast waar ongeveer tien kaarsen opgezet waren. De meeste boeken zagen er iets nieuwer uit, maar sommige vielen zowat uit elkaar. 'Een Jaar Met De Yeti - Oh god, hier staat de complete verzameling van Smalhart.' De twee jongens barstten in lachen uit. 'Giftige Paddenstoelen Om Je Vijanden Voor Te Schotelen' leest Draco op zijn beurt weer voor. 'Honderd Huishoudelijke Bezweringen' roept Harry weer terug. 'Tien Manieren Om Je Liefde Te Verassen - Kijk maar uit, Potter!' 'Hoe Vertel Ik Mijn Familie Dat Ik Een Relatie Heb - Een Boek Door Rius Dobber. Wat doet deze nou weer hier?' Harry draaide zich om naar Draco. De blonde Zwadderaar keek een beetje moeilijk. 'Heb jij je ouders eigenlijk al verteld dat we een soort van iets hebben?' vroeg Harry. Draco keek een beetje ongemakkelijk weg. 'Nee.' zei hij zacht. Harry liet zich op het bed met de goudkleurige sprei zakken en gebaarde dat Draco naast hem moest komen zitten. 'Waarom heb je het nog niet vertelt? Ben je bang voor de reactie van je ouders?' Draco slikte. 'Ik weet niet zo goed hoe ik het moet vertellen. Ze weten ook niet dat ik gay ben en.. ja. Ik ben heel bang dat ze heftig reageren. Vooral mijn vader zal het niet leuk vinden.' Harry sloeg een arm om zijn vriend heen en drukte hem het boek van Rius Dobber in handen. 'Hier, zal je wel nodig hebben.'
Er verscheen een glimlachje op Draco's gezicht. 'Dankje, Potter' Hij draaide zich naar Harry toe en met een bedenkelijk gezicht vroeg hij 'Heb jij het je oom en tante al vertelt?' 
'Nee. En ik denk ook niet dat het ze interesseert. Ze hebben nooit iets om me gegeven, ik weet nu al dat ze me keihard uit gaan lachen.' En dat was ook waar - Harry had altijd afdankertjes gekregen van Dirk, mocht nooit mee naar feestjes en voor zijn verjaardag, als ze het al onthouden hadden, kreeg hij een paar oude sokken of een zuur knikje. Hij had verdomme 11 jaar onder een trap geleefd!
'Weet je wat?' begon Harry. 'Ik schrijf mijn oom en tante een brief, en jij jouw ouders. Dan sturen we het per uil, en wachten we samen de reacties af, oké?' Draco keek opnieuw heel bedenkelijk en knikte uiteindelijk. 'Gaan we doen, Potter.'