DRARRY FANFIC

15

'Harry!' Ron kwam op een sukkeldrafje naar hem toe gerend. 'Kunnen we even praten?' Hij was lichtelijk aan het hijgen maar zijn gezicht stond ernstig. 'Ehm.. natuurlijk,' antwoordde Harry verrast, en een beetje beduusd. Hij had Ron nu al een ruime tijd niet gesproken, nog steeds vanwege het gedoe met Draco, maar ergens was hij best benieuwd naar wat de roodharige jongen hem te zeggen had. 'Mooi. Ehm, ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen, eh..' Ron leek erg ongemakkelijk en de jongen kwam duidelijk niet uit zijn woorden. Hij maakte zenuwachtige bewegingen met zijn handen en slikte. 'Het spijt me, Harry. Ik had het moeten accepteren. Ik moet het respecteren, maar het verandert niks aan wat er de afgelopen jaren gebeurd is, weet je.' De roodharige jongen keek hem wat opgelaten aan. Harry snapte het wel. Hij heeft ook wel gelijk; Draco heeft hen ook al die jaren getreiterd en vernederd, hun familie en vrienden beledigd. Maar nu is het anders. 'Snap je wat ik bedoel Harry? Ik vind het moeilijk om zomaar te vergeten wat er is gebeurd, want het is nogal wat, zo van het één op andere moment. Ik heb met Hermelien en Ginny gepraat, en zij hebben me laten inzien dat ik je keuze moet accepteren. Dus het spijt me, oké?' Verwachtingsvol keek hij hem aan. 'Excuses aanvaard, Ron. Ik snap het ook wel, en je hebt ergens ook wel gelijk.' Harry was blij dat Ron zijn excuses aanbood, en hij was Hermelien en Ginny ontzettend dankbaar. Glimlachend gaven ze elkaar een broederlijke omhelzing en liepen naar de Toren van Griffoendor. 

Harry zat in de bibliotheek, hij had afgesproken met Draco, die naast hem aan een tafeltje zat. Er lag een rol perkament en een geknakte ganzeveer, waar Draco geïntrigeerd naar zat te staren. Harry besloot de stilte te verbreken door zijn vriend te vertellen wat er die middag was voorgevallen. 'Ron kwam vanmiddag naar me toe, weet je.' Harry maakte cirkeltjes op de bleke huid van Draco met zijn vingers. 'En, wat zei Wemel? Deed hij weer moeilijk of kwam hij eindelijk zijn excuses aanbieden?' 'Hij kwam sorry zeggen. Maar ik snap wel wat hij zegt, eigenlijk.' Harry keek vanuit zijn ooghoeken naar de Zwadderaar. 'En wat zegt hij dan?' vraagt Draco op een wat hooghartige toon. 'Hij zegt dat hij niet kan vergeten wat er is gebeurd, in elk geval niet zomaar.' Draco's kaakspieren spanden zich aan, en zijn blik verduisterde een beetje. Harry zag dat en voegde er snel aan toe: 'Maar ik heb je vergeven. Ik ken je andere kant.' Zijn blik verzachtte weer. 'Hermelien en ik hebben het idee om binnenkort boterbier te gaan drinken in De Drie Bezemstelen. Ga mee, dan zorg ik ervoor dat Ron ook meegaat. Vraag het anders ook aan Zabini als je dat prettiger vind.' Draco trok een peinzend gezicht. 'Goed idee, Potter.' Harry lachte en stond op. Hij drukte een kusje op de wang van de knappe Zwadderaar en stapte de bibliotheek uit. Nog voordat hij wegliep zei hij: 'Dan ga ik het meteen regelen.'

Sorry, het is echt veel te lang geleden dat ik dit geschreven heb. Maar ik zal het goedmaken! Stay Drarry!