DRARRY FANFIC

5

#nog sorry voor de cliffhanger#

'D-Draco,' stotterde Harry. De koele vingers van Malfidus gleden langs zijn wang. Malfidus' andere hand pakte Harry's toverstok, waarna het enige licht in de ziekenboeg doofde. Harry had zijn ogen dichtgedaan, want hij zou niet weten waar hij naar moest kijken en alles was gewoon zo veel makkelijker zo; Malfidus zou het toch niet zien omdat het super donker was. Hij voelde zijn adem tegen zijn lippen, en nog geen twee seconden later voelde hij geen adem meer maar Draco's lippen. Voor een moment werd het heel licht in Harry's hoofd en bewoog hij niet, maar toen beantwoordde hij de kus. Het voelde zacht aan, maar de manier waarop de Zwadderaar hem kuste werd steeds ruiger. Harry legde zijn handen in de nek van de blonde jongen en hij kon zijn geluk niet op - tot Malfidus per ongeluk rode en groene vonken rond spoot met Harry's toverstok. Een luide knal maakte Madam Pleister wakker, en de lichten in het kantoortje vlogen aan. Van schrik vielen beide jongens van bed en rolden ze half over elkaar heen - dat ze onder andere omstandigheden minder erg hadden gevonden - en Harry kroop naar zijn bed en klom erop. Malfidus probeerde ook weer rechtop te gaan zitten, maar voor hem was het al te laat: Madam Pleister kwam hals-over-kop haar kantoortje uit en met een zwaai van haar staf sprongen alle lichten aan. Ze zag Malfidus liggen en ze schudde haar hoofd. Ze liep naar hen toe, nog steeds hoofdschuddend, legde de staf op het tafeltje dat tussen de twee bedden in stond en zorgde er voor dat Draco weer in bed kwam te liggen. Harry deed alsof hij sliep, terwijl hij zijn hijgen probeerde in te houden en luisterde naar het gemompel van de zuster. Gelukkig was Madam Pleister niet echt het type dat veel vragen stelt, en gaf ze Malfidus een drankje en ging weer terug naar haar kantoortje, en met een tweede zwaai van haar staf doofden de lichten. 'Zo zo', zei Malfidus. 'Zo zo,' zei Harry.