DRARRY FANFIC

10

'Zie ik je dan om acht uur in de Kamer van Hoge Nood?' vroeg Draco terwijl ze de gang richting de Grote Zaal inliepen. 'Ja, is goed.' Harry had er zin in, in de Kamer van Hoge Nood zouden ze niet gestoord of raar aangekeken worden. 'Oké. Zie ik je daar. Tot vanavond!' Ze gaven elkaar een snelle kus en liepen de Grote Zaal in, allebei naar een andere tafel. Harry's ogen flitsten langs de tafel van Griffoendor, zoekend naar Ron en Hermelien, maar ze vonden alleen Ron. Hij wist niet zo goed of Ron nog boos op hem was, maar besloot toch om naast hem te gaan zitten. 'Hey, wat is er allemaal te eten?' Vroeg Harry toen hij zich naast Ron liet neerploffen. Ron keek op. 'Er is kip.' 'Lekker.' zei Harry droogjes. Hij schepte op maar toen hij een hap wilde nemen liet hij zijn vork weer zakken. 'Draco en ik hebben een echte relatie, Ron. Ik shit je niet ofzo. Ik vind je steun echt heel belangrijk, je bent m'n beste vriend.' Ron staarde naar zijn bord met kip en zei niks, dus Harry vervolgde: 'Ik weet dat je er niet achter staat. Maar Draco veranderd niks aan onze vriendschap, weet je. Je zal echt niks over hem aan hoeven horen enzo-' Ron keek op, en hij zuchtte. 'Kijk, Harry. Ik vind het hartstikke leuk voor je dat je een relatie hebt. Ik heb er geen problemen mee met dat je gay bent maar waar ik wel een probleem mee heb is de persoon.' Ron leek nog geïrriteerder dan hij al was en ging verder. 'Van alle personen, Harry. Dat die persoon een jongen is, oké. Dat hij in Zwadderich zit, niet mijn favoriet maar oké. Dat het Draco fucking Malfidus is, niet oké. Hij treitert ons al zolang hij ons kent! Hij spreekt kwaad over je ouders en hij beledigd mijn familie, hij noemt Hermelien een m-m-'
'Een modderbloedje?' Harry en Ron draaiden zich beiden om. Daar stond Zabini, met een grijns van oor tot oor. 'Waar bemoei jij je mee,' snauwde Ron. 'Nou, ik bemoei me met de relatie van een vriend.' Hij keek even snel naar Harry. 'Wat-' 'En Draco houdt echt van Harry,' vervolgd Zabini. 'En dat is de reden dat hij altijd aandacht aan het zoeken was. Ik had het al een hele tijd door, volgens mij zelfs eerder dan hun zelf. Ik ben jullie grootste shipper.' Met nog steeds een voldane glimlach op zijn gezicht knipoogt Zabini naar Harry en loopt weer weg, de Grote Zaal uit. Ron was stil. Even later stond hij op en liep ook de Grote Zaal uit. Harry voelde zich verward, maar was Zabini heel erg dankbaar. Harry dacht na over wat de vrolijke Zwadderaar had gezegd. En dat dat de reden was dat hij altijd aandacht aan het zoeken was. Hij had natuurlijk bedoeld dat Draco hen altijd gepest had of ruzie zocht, of zoals Ron zei, hun familie beledigde. Harry had zich nooit bedacht dat het een schreeuw om aandacht zou kunnen zijn. Toen hij er nog wat verder over nadacht, was het eigenlijk best logisch. Draco was waarschijnlijk heel streng opgevoed door Lucius en Narcissa Malfidus. En meneer Malfidus was ook veel op het ministerie, dus niet thuis bij zijn zoon. Thuis ving hij van alles op over hoe slecht de Wemel familie wel niet was, die bloedverraders en hoe belachelijk die Arthur Wemel wel niet zou zijn, met zijn dreuzelobsessie. Oh, en dreuzels zijn veel minder waard dan zo'n hooggewaardeerde tovenaarsfamilie als de Malfidussen. Stomme modderbloedjes. Draco had dus nooit beter geweten. Maar nu was het anders. Hij vond Harry leuk, en ze hadden iets, dus hij zal ook wel aardig of op z'n minst aardig doen tegen Ron en Hermelien, toch?