Medyada Vuslat ın arabası.
Bunu ben secmemistim. Ama lanet hayat işte. Annemi aldı benden.
Siyah pantolonu mu ve bordo gömleğimi giydikten sonra merdivenlerden İnmeye başladım. Babam kahve içiyordu.
"Günaydın güzel kızım " dedi. "Günaydın baba" dedikten sonra arabamın anahtarını aldığım gibi çıktım kapıdan. Siyah Ferrari'min önüne gelince gülümsedim.
Arabaları seviyordum. Binip okula yol aldım. Okula geldiğimde arabamı park edip okul bahçesine doğru yürüdüm. Bahçeden girdiğimde bir sessizlik oldu. Herkes bana bakıyor aralarında fısıldaşıyorlardı. Gözler hayla üzerimde iken kimseyi takmayıp müdürün odasına koyuldum. Kapıyı çalmadan içeri girdiğimde ki; artık tüm herkes buna alışmıştı. Müdür Bey bana baktı. Odada bi çocuk daha vardı. Bana bakıyordu o da. Müdür " Hoşgeldin Vuslat. Seni tekrar okulda görmek çok hoş. Sınıfında bir degisiklik olmadı. 11-F. " . Birsey demeden çıkacakken adımın seslenilmesi ile tekrar durdum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyah'tan Beyaz'a
ChickLitRüzgar ve Vuslat 'ın hikayesi bu. Karanlık bir kız ve beyaz bir çocuk. Ne kadar zıt olsalarda birbirlerini tamamlayan birer mıknatıs ın hikayesi bu... ~KESİT~ "Sahilde yürümeyi seviyorsun demek. Ortak noktamızı buldum." Tanıdık sesi duyunca ona dönd...
