Siyah'tan Beyaz'a

BÖLÜM 14 -GEZİYE GİDİYORUZ.

Medya Vuslat ın giydiği kıyafet.

Sabah kalktığımda rutin işlerimi halledip üstüme beyaz büstiyer, siyah dizlerimin biraz üstünde etek, siyah deri ceket, ve Siyah Bot topuklularımı giydim. Aynada kendime baktım. Her zamanki gibi güzel olmuştum.

****

Evde vakit geçirdikten sonra telefonum çaldı. Ekrana bakmadan açtım. "Alo?" "Vuslat benim Rüzgar. Ee gidelim mi? Yani seyy.. Starbucks a gidelim. Tabi sende istersen? " "Tamam. Starbucks a gelirim." Diyip kapattım. Şapşal.

Starbucks a gidince etrafa baktım. Rüzgar bir masada oturmuş bekliyordu. Masaya doğru ilerledim. Rüzgar beni fark edince ayağı kalktı. "Hoşgeldin. Ve.. Teşekkür ederim." Diyip elini uzattı. Elini sıkıp oturdum. "Hoşbuldum."
   Rüzgar la bayağı sahbet etmişik. Küçük bir kız kardeşi varmış. Babası hayatta değilmiş. Ben pek konuşmayıp onu dinledim. "Ben de annemi kaybettim." Diyip sessizliği bozdum. Rüzgar bana baktıktan sonra "Özür dilerim. Yani hatırlattığım için. "  Niye kendini bu kadar bana yakın hissettiriyor.
  "Kalkalım mı? Artık. Ben eve gideceğim." "Tabii. Seni bırakmamı ister misin?" Güldüm. "Benim de arabam var Yeni. Hoşçakal." Diyip çıkışa ilerledim.

****

Sabah kalktım. Rutin işlerimi yaptıktan sonra üstüme asker yeşili gömleğimi ve Siyah yırtık pantolonumu giydim. Siyah converse lerimi giydikten sonra arabama bindim.

****

Sırama oturdum. Rüzgar gelmişti. Sıraya oturunca bana bakıp gülümsedi. "Ne?" Dedim bende. "Okulda gezi varmış. Sen de gelecek misin? Diye merak ettim. Kalacakmısız. Denize girme gibi birçok faaliyeti var." Güzel fikir aslında gidebilirim. Ama Batu ve Yağız da gelecek. "Batu ve Yağız ı da alır gelirim. Sen gidiyorsun sanırım?" Rüzgar bozulmuştu. Cevap vermedi. Hoca gelince de sustu yine.
  Batu nun sınıfına gelince Kaan a rastlamadım. Arkadan biri bana sarılınca siyah deri bilekliginden kim olduğunu anlayınca bende ona sarıldım. "Hadi bahçeye çıkalım Batu." Diyip bahçeye doğru yürüdük. Oturunca " Batu bi gezi varmış. Gitsek mi? Kafamız dağılır. Hı?" Diyip sordum. Keyifsiz bir biçimde. Sebebi ise..... O gün yani gezin yapılacağı ilk gün annemin ölüm yıldönüydü. Ve ben o gün onun yanında olmak istiyordum.
  "Güzelim. Bundan emin misin? Hani o gün....-" dediğinde sözünü kestim. "Evet Batu. Biliyorum. Annem. Ama... O beni bıraktı. Dimi? Suçu olmadığı halde bana suçlu gibi geliyor. Küçükken bana 'Seni Asla bırakmayacağım bebeğim.' Diyordu. Gidelim şu geziye. " Gözümden bir damla yaş aktığında gülümsedim. O nu düşünmek beni hem ağlatıyor hem de gülümsetiyordu. "Tamam. Gidelim." Yine burukça gülümsedim. "Yağız ı da çağıracağım. " dediğimde ağzında bir küfür mırıldandı. Zil çaldığında kalktık ve okula ileledik. Ben sınıfımın önüne gelince girdim. Sıraya gidip kafamı koydum. Ve biraz uyumaya çalıştım.

****
Birinin bana seslenmesiyle gözlerimi araladım. Rüzgar gülümseyerek bana bakıyordu. Ve dersteydik. "Ne var?" Diye çıkıştım. "Hoca sana bir soru sormuştu ve onun için uyandırayım dedim." Diye açıklamada bulundu. "Ben öğretmenlere cevap vermem. Umurumda mı? Onun bana soru sorması komik." Diye cevapladım. "Geziye geliyor musun?"
"Evet geliyorum. "
"Peki seyy kiminle gidiyorsun"  O na ne? Niye bukadar merak ediyor.
"Batu ve Yağız ile gidiyorum."  Dediğimde yine bozulup suratı düşmüştü. Ne oluyor buna?
Eve gelince ilk isim Yağız ı aramak oldu. Çaldı. Çaldı.  Ve ikinci Calista açtı. "Efendim Prenses?"
"Valizini hazırla Yağızımm. Yarın benimle geliyorsun."
"Ne? Na valizinden bahsediyorsun? Niye yarın geliyorum?" 
Ona herseyi anlattıktan sonra kabul etmişti. Siyah valizimi çıkarıp içine ihtiyacım olanları yerleştirdim.

Sabah erken kalmıştım. Mecbur. Hizmetlilerden birini çağırıp valizimi almasını söyledim. Ve arabama gittim. Okula varınca okul otobüsü vardı. Nasıl yani? Ben kendi arabam ile gitmeyi planlıyordum. Hocalardan biri yanıma gelip "Vuslat herkes otobüse binecek. Kendi özel araçlar ile gitmeniz yasak." Ne yani bunu mu dinlecektim. "Ben kimseden emir almam. Anladın mı?" Dedim ve arabama ilerledim. Valizimi çıkaracakken biri valizimi aldı. Benden önce. Arkamı dönünce Yağız olduğunu gördüm. Kısa bir sarılma faslından sonra otobüse bindim. Evet istedikleri olmuştu hocaların. Bende karşı gelmedim. Gereksiz sonuçta istesem oradan da bir araba alabilirdim. Ben Yağız ile oturuyordum. Batu da bizim hemen yanımızda tek oturuyordu. Önümde ise Rüzgar. Kafamı Yağız ın omzuna koyup uyudum.

Merhaba!😊 500 olmuşuz buda bir gelişme. Yapmamı istediğiniz birsey varsa kitabıma eklemek istediğiniz yorum yapın lütfen. Kararlarınızı önemsiyorum.
Bir dahaki bölümde görüşmek üzere...😉