I love you message

Rozdział 17

ZROBIŁAM TO!!!! ZROBIŁAM!!!

Jake pov:

CO TO BYŁO!? - spytałem, widząc na twarzy dziewczyny zwycięski uśmiech.

- Nooo pocałunek. - Rose zaczęła się jeszcze bardziej szczerzyć, a ja w tym momencie byłem wściekły. Gotowało się we mnie.

- Czy ty do cholery wogóle myślisz!!!? - popchnąłem ją lekko. Ta zaś podeszła do mnie i wpiła się w moje usta.

Nie odwzajemniłem pocałunku. Odepchnąłem ją od siebie i szybko wsiadłem do samochodu i odjechałem z piskiem.
Nie oglądałem się za siebie.

Gdy ujechałem z trzydzieści kilometrów, zobaczyłem dym.
Zwolniłem. Będąc już trochę bliżej, ujrzałem zmasakrowane
auto a w nim dwójkę ludzi oraz przywróconego tira.

Bez wahania zatrzymałem się i  wyskoczyłem z auta. Iż szyba była troche zamazana, przetarłem ją. Nie mogłem uwierzyć w moje szczęście jak i zarazem pecha...

Na przeciwko mnie była Angel i Will. Bylem tak szczęśliwy, że znalazłem ją,  ale z drugiej strony byłem bardzo przygnębiony.
W końcu ona tez miała wypadek.
Szybko wykręciłem numer na pogotowie. Zjawili się po 10 minutach.

***
Angel pov:

Czułam ból na całym ciele. W każdym skrawku, lecz otaczała mnie ciemność... nagle zobaczyłam białe światło:
Nie idź tam Angel nie idź... - mówił jakiś głos w mojej głowie.
Postanowiłam go zignorować.
Szłam, będąc coraz bliżej światła, które z każdym moim krokiem rozchodziło się po korytarzu.

Gdy od tajemniczego światła dzieliło mnie zaledwie kilka metrów, poczułam czyjąś rękę, która zaczęła ciągnąć mnie w dół.

- Angel...Angel...Angel... - słyszałam wołanie męskiego głosu. Niespodziewanie udało mi się otworzyć oczy.

- Angel... proszę... obudź się...
Na początku myślałam że to Will, ale gdy usłyszałam ten głos, to już widziałam kto to.

- Jake!!! - juz chciałam go przytulić, gdy on kazał mi leżeć i się nie podnosić.

- Mój Aniele - powiedział i głaskał kciukiem moją zewnętrzną stronę dłoni.

- Jak długo tu leżę?

- No jeżeli mam policzyć wszystko ogólnie... too 7 dni.

BYŁAM NIE PRZYTOMNA TYDZIEŃ?!

Dopiero teraz dostrzegłam na twarzy chłopaka paru dniowy zarost i podkrążone oczy.

- Jakee... - jęknęłam ze smutkiem, bo siedział przy mnie cały tydzień.

- A co z dzieckiem? - poczułam jak paraliż ogarnia całe moje ciało.

- Nie martw się. Z nim wszystko w porządku.

- Uff - ulżyło mi i to ogromnie.
Dotknęłam brzucha, a Jake po chwili również położył rękę.

Przebrnęło mi przez myśl - co z Willem...

- A co z . - Nie musiałam dokończać, bo chłopak wskazał mi na łóżko obok. Ujrzałam posiniaczonego strasznie chłopaka, z rozciętym łukiem brwiowym.

- Co mu jest!? - nie myśląc, w natychmiastowym tempie zerwałam się na równe nogi, i usiadłam na jego łóżku.

Niestety on się jeszcze nie obudził. Do oczu napłynęły mi łzy. Najpierw jedna, druga, trzecia... a następnie strumień. Nie mogłam przestać. Czułam, że to przeze mnie.

Ktoś wszedł do sali. Były to dwie dziewczyny, jedną znałam - Rose, a druga kompletnie mi nie znana.

- Kim jesteś? - spojrzałam na dziewczynę w niebieskich włosach.

- Ja?? Dziewczyną Jake'a.

***

Uuu co się wydarzy? Miley wygra a może Rose?
Czekajcie na następny :*
Oceny i komentarze mile widziane ;)