Stay Close to Me

Chapter Forty Seven

     Nang sinabi ni chiD na kailangan ito ng tulong dahil nasa ospital ang Papa nito agad siyang nagdial ng number nila sa mansion alas 10 na ng gabi at di niya narinig masyado ang mga sinabi nito kasi umiiyak ito nag ring ang telephono nila sa bahay kaya binalikan niya si chiD sa cellphone niya

"Anong hospital kayo?"

"Samonte Medical Center"

"Okay calm your self alright bye"

Binaba na niya ang cellphone sumagot naman ang sa telephone

"Hilo" katulong nila yun

"Si Miggy tu kausapin ko ang Daddy asap."

Nagmamadali na siya helpless na helpless na kasi ang boses ni chiD  at nababalisa na din siya baka mapaano ang dalaga.

"Miggy?"

Boses ng Daddy niya

"Dad I need your help?"

"what is it?"

"yung kaibigan ko kasi may emergency sa Dipolog City they need help at sa SMC sila naka admit do you mind calling Dr. Carl to help them?"

Si Carl ay kaibigan ng Daddy niya at narinig niya ito ang Director sa Samonte Medical Center.

"Son call your Tito Robert they owned that hospital. Nasa abroad si Carl ngayon"

Shit di niya alam na uncle pala niya ang may-ari nito. Si Robert kasi ay asawa ng kapatid ng Daddy niya peru na aksidente ang Tita Marielle niya kaya namatay ito 10 years ago madalang na lang pumupunta sa kanila si Tito Robert simula noon. Wala siyang sinayang na pagkakataon tinawagan niya agad ito sumagot naman agad

"Hello Hijo" masayang bati nito

"Hi Tito"

"napatawag ka?"

"sorry to disturb you tito I just need your help kasi eh"

"hmmm what is it?"

"Tito I have a friend who's father was confined to SMC wala na daw silang pera sa ngayon and the fastest way to help them is to ask for your help"

"Name?"

"chiD Tan"

"Ohh a girl?"

"yes po, "

"okay I'll take care of it Miggy"

"Thank You tito"

"your welcome son"

Tinatawag siyang son nito simula pa noong bata pa siya kasi puro babae ang dalawang anak nito at kalaro pa niya lagi noon ang pinsang US base Pediatrician ngayon  ang bunso nitong si Karielle Margarette Samonte.

Nagtext siya kay chiD

"Don't worry everything has been taken care of" at pumunta na siya sa kusina para magtimpla ng kape.

    Napakunot ang noo ni chiD di kasi niya maintindihan tinanong lang kung anong hospital sila naka confined tapos pinutol na ang tawag baka hindi talaga ito tutulong impossible namang tutulong sa kanya yun ,nilibot niya ang mata sa paligid ng hospital pagod na pagod na kasi ito sa kakaiyak pati utak niya pagod na rin pagkuway tinawagan niya ang kapatid

"Khian kumusta jan"

"wala pa din ate eh wala pa si Mr. Wu sabi daw baka bukas pa daw yun makauwi galing Maynila meron ako ditong 2,500 pahiram sa akin ng kaibigan ko wala din daw pera kamag anak natin eh"

Napabuntong hininga siya

"babalik ako jan magdala ako ng mga gamit"

"cge mag ingat ka"

Tama ba yung narinig niya siya ang tinawag papuntahin daw sa office. Tinanong niya ang nurse kung saan ang office na tinutukoy sa naghahanap sa kanya sinamahan siya ng nurse sa ika 7th floor at iniwan doon pumasok raw siya sa silid na iyon. Parang yung boung floor ay occupied para lang sa opisina na iyon.

Kumatok muna siya

"Come in"

Itinulak niya ang pinto namangha siya sa ganda ng opisina may mga magagarang sofa peru akala niya occupied ang floor na iyon sa opisina lang peru di naman ito ganun kalaki. May edad na babae ang nasa harapan niya maganda at sophisticated nakaayos talaga ito mula ulo hanggang paa at hindi marunong ngumiti tiningnan siya nito mula ulo hanggang paa para bang sinipat nito ang kaluluwa niya at ano bang klaseng tao siya  hitsura pa naman siyang yagit peru wala siyang pakialam di nga niya alam bakit siya pinapunta dito.

"Have a seat Miss Tan" utos nito sa kanya dahan dahan naman siyang naupo

"You don't have to worry everything bills, medicines and rooms. Wala na talaga lahat alright ang kailangan niyo lang gawin tulungan gumaling ang pasyente nyo. May private nurse din kayo pag nakalipat na kayo sa room ninyo" flat nitong sabi

"Ehh maam..."

"Just sign this and everything is settled"

Pormal nitong sabi

"Maam sino po ba ang tumulong sa amin o bakit po ba kami tinulungan?"

Gusto niyang malaman eh kasi napakalaking tulong naman kung ganun

"Don't ask anything alright"

Napatango na lamang siya, at pumirma sa ngayon kailangan ng Papa niya ano mang tulong saka na lamang niya alamin bakit sila nito tinulungan.

At babayaran niya yun hanggang buhay pa siya.