Bad Boy & Good Girl Secret (Voltooid)

5/ Verklaring:

Ik sta hier al bijna een kwartier te kijken naar Caleb in de auto voor me. We kijken even verbaast naar elkaar en weten niets te doen of te zeggen. We hebben al voor een file gezorgd en vele boze blikken, scheldwoorden, toeters gekregen naar ons. Het eerste wat ik doe is gewoon rijden en niet meer om kijken naar hem en alles vergeten wat er zo juist allemaal is gebeurd. Als ik thuis aan kom loop ik naar mijn kamer en negeer ik mijn moeder en broer die iets willen vragen. Ik vlam de deur dicht, smijt mijn tas ergens in de kamer en laat me op bed ploffen met de gedachte dat Caleb mijn stalker was en ik gewoon als een bang haasje ervan door ben gevlucht. Ik ga naar mijn kast en gang mijn boksbal op en begin er tegen te slaan ook al heb ik mijn bescherming voor mijn handen nog niet aan gedaan. Ik blijf doordoen tot ik al mijn frustraties heb uitgewerkt en mijn handen enorm veel pijn doen. Als ik naar mijn handen kijk zie ik dat de knokkels aan het bloeden zijn doordat ik geen bescherming om had en helemaal rood staan tot op het bot, maar veel trek ik me er niet van aan en doe wat verband rond, maar ga dan door met vechten. Terwijl doe ik allerlei vechtkunsten op de boksbal. Dat is het enige dat ik gedaan had heel de middag en mijn handen deden op het einde van de dag veel zeer en stonden rood en mijn knokkels waren helemaal open gegaan. Ik deed er ontsmetting middel op en een klein verband dat je niet goed zou zien als ik trui aandeed ,waardoor ik op het einde van mijn mouwen mijn duim kan door steken en aan die éne trui kan ik de rest van mijn vingers ook door steken, dus zou het niet op vallen.

De volgende ochtend doe ik mijn zelfde ochtend ritueel en rij naar school. Op de fiets denk ik er nog eens over na wat ik ga zeggen tegen Caleb en hoe hij gaat doen tegen mij. Ik ga niet bij zijn bad boys vriendjes vertellen van gisteren en ik ga hem niet aan vallen op de speelplaats, maar stap gewoon naar hem en vraag hem of hij tijd heeft vanavond en me hier op de speelplaats moet spreken. Als ik op school aankom zet ik mijn fiets weg en kijk waar mijn vrienden zijn en ga bij ze staan en smijt mij tas naast ze en vertel ze snel van gisteren.

"Caleb is de stalker!"

"Wat!" roepen ze alle drie in koor en hun gezichten veranderen van blij naar geschrokken en springen van de bank en komen pal voor me staan.

"Hoe?" vraagt Mia.

"En nu?" vraagt Klara en wil me vast nemen bij mijn arm, maar ik loop al weg naar de bad boys.

"Doe dit niet!" roept .. voor heel de speelplaats, maar het is al te laat en mijn menig staat vast. Caleb doet alsof er niets is gebeurt en beschouwd me als een fan van hem en grijnst naar me. Ik probeer me koel te houden en kruip weer in de schaduwen.

"Wat zoek je hier?" vraagt Dylen en komt voor me staan, maar ik kruip gewoon langs hem en stap recht op Caleb af.

"Ik wil met je spreken achter school!" probeer ik als een bevel te zeggen, maar het komt er eerder uit als een vraag of verzoek.

"Deze had ik niet zien aan komen! Goed waar?" vraagt hij en komt bij me staan en onderzoekt heel mijn lichaam eens met zijn ogen.

"Hier!" is het enige dat ik er uit krijg en loop weer weg, maar ik hoor Caleb iets zeggen achter me dat me echt bijna van mijn stokje had gebracht.

"Zorg wel dat je minder aan hebt, dan gaat het gemakkelijker en kan ik je lijf beter bekijken!" roept hij spottend naar me en begint te lachen met zijn vrienden. Ik stop met stappen, maar draai me niet om en sluit mijn ogen en adem diep in en uit en stap dan recht door naar mijn vrienden en steek mijn oortjes in en laat me weer in mijn eigen wereld zakken.

Heel de dag hebben mijn vrienden me met rust gelaten en niets gezegd, dat beter was voor hen en mij. Van andere leerlingen kreeg ik allerlei blikken die ik nog nooit had gezien. Jaloezie, verdriet, kwaad, schrik, lust, dat ik liever niet wilde zien en nog veel meer die ik niet kon om schrijven.

Zo te zien wist heel de school wat ik gedaan heb en wat ik gezegd heb tegen Caleb.

Een gerucht in deze school kan nooit geheim gehouden worden en gaat als een lopend vuurtje en tegen de speeltijd wist echt heel de school wat er aan de hand was.

Zelf trok ik me er niets van aan en deed net als elke andere dag, dat ik in mijn eigen wereldje leefde met muziek, boeken en films dat ik deed op school op mijn gsm.

Heel de dag was ik gestrest doordat iedereen me bekeek en zat te praten achter mijn rug. De lessen zelf verbeteren er niet op, want elke les was moeilijk en vroeg de leerkracht een vraag, waar ik niet kon op antwoorden.

Eindelijk was de dag voorbij en kon ik met Caleb gaan praten. Ik had zelf mijn trui met de vingers erdoor uit gedaan, omdat ik zo streste dat ik er warm van kreeg. Ik liep naar het hokje waar Caleb al op me stond te wachten en iedereen bleef rond de school en zelfs op de speelplaats gangen om te zien wat er gebeurde. Hij zag me aankomen met mijn fiets die ik een beetje verder van ons zette en hij had zo'n grote grijns op zijn gezicht dat ik er niet tegen kon en hem gewoon levend wou villen met een mes, om hem gewoon niet meer te zien grijnzen, maar eerder een zwakheid te zien in zijn ogen.

"Hey! Zullen we beginnen?" zei hij en trok me dichter en wilde me juist kussen, maar ik zette mijn hand voor zijn mond en hij keek me verbaasd aan.

We waren alleen, behalve dat de hele school mee luisterde en van verder op meekeek, kon ik zeggen en doen wat ik wilde.

"Je dacht toch niet dat ik echt kwam om seks te hebben met jou of niet?" zei ik sarcastisch en spotte met hem, hoe hij dat deed bij mij en voor het eerst was ik de eerste die een brede grijns op zijn gezicht had.

"Het maakt me niet uit wat jij wil, maar wat ik wil en jij lekker ding zal nu niet meer zo snel van me af geraken!"

"Het enige dat ik kwam doen was vragen waarom je me stalkte?" en ik ging expres in een kruis houding staan met mijn armen.

"Dat zijn mijn zaken en niet die van jou!" zei hij nu woest en kwam nog dichter bij me staan, maar ik liet me niet weer houden door hem en zijn woorden en verzette geen stap.

"O jawel! Dat is het zeker en ik wil het weten!"

"Ik zal het zeggen als ik jou in bed heb gekregen!" dreigde hij nu en kwam nog dichter staan, maar dit was de druppel en ik zag dat dit niet ging lukken, dus zuchtte ik luid en liep weg, maar hij nam mij arm vast. Ik probeerde me los te rukken van zijn greep, maar kreeg pijn aan mijn hand doordat ik inspanningen deed met mijn hand en mijn mouw trok op en hij zag het bloed en verband rond mijn hand van mijn knokkels. Hij pakte mijn andere hand vast en keek er geschrokken naar en dan keek hij naar mij.

"Waarom doe je jezelf pijn, dom mens!" roept hij boos naar mij en wil mijn knokkels aan raken, als ik me met een ruk los trek.

"Dat doe ik niet!" riep ik nu ook boos en liep naar mijn fiets en fietste snel weg.

Ik schaamde me zo erg, dat iedereen dit had gezien en gehoord had en vooral dat Caleb De bad boy van de school dat had gezien en me kwetsbaar had gezien.