Bad Boy & Good Girl Secret (Voltooid)

8/ Anders:

Ik kom wakker en zie dat ik en mijn broer ons overslapen hebben, omdat mijn gsm boven lag, want daar staat mijn wekker op. Voor Leon is het niet erg, want hij is nog jong en kan thuis blijven tot de middag en zeggen dat hij ziek was. Ik kan dat wel, maar dan verlies ik nog meer lessen die ik dan weer moet inhalen en ik ben ook weer niet de beste van de klas.

Ik spring uit bed en maak me binnen de 10 minuten klaar en neem mijn moeders fiets en rij snel naar school. Als ik op school ben mag ik mijn agenda afgeven en aangeven waarom ik te laat. Ik verzin ter plekke een excuus zodat ik een geldige reden heb en zeg dat mijn fiets kapot is gegaan en de weg was korter terug naar huis, dus ben ik terug naar huis gegaan en een andere fiets genomen en zo naar school gegaan en daardoor te laat op school en heb het eerste les uur al bijna gemist. Ik ben zo weg met het excuus en mag mijn fiets weg zetten en een briefje aan de leraar geven dat ik te laat ben.

Als ik aanklop op de deur en naar binnen ga kijkt iedereen me aan en Caleb en zijn bende zitten van achteren de les te ferstoren. Caleb kijkt me serieus aan en toont zo dak ik me gedeisd moet houden met wat er gebeurt is. Ik geef het briefje af en ga zitten op mijn gebruikelijke plek. Ik heb heel de dag Caleb geen enkele keer meer lastig gevallen en heb zelfs oogcontact vermeden dat ook goed gelukt was.

Ik rij op een vlot tempo terug naar huis om Leon gerust te stellen dat er niets gebeurt is onderweg. Ik maak mijn huiswerk aan de keuken tafel terwijl Leon naar tv zit te kijken en straks zijn huiswerk maakt met mijn hulp en zo kan ik hem ook in de gaten houden, na wat er gisteren is gebeurt kan ik nog meer mensen achter me aan hebben.

Als we eindelijk beiden klaar zijn met ons huiswerk, maak ik spaghetti klaar en dan kijken we weer naar een film en later steek ik hem in bed en ga zelf ook gaan slapen.

Twee weken later:

Caleb heeft me met rust gelaten en we hebben elkaar nooit meer lastig gevallen of momenten gehad. Zelf heb ik ook niet meer van zulke rare accidenten gehad en ik word niet achter volgt of lastig gevallen door die jongens. Ik en Leon en mam hebben woensdag middag samen gaan wandelen en zijn gaan spelen op een speelpleintje een beetje verder van ons toen we aan het wandelen waren. Ik heb mam ook al bij verteld wat er allemaal gebeurt was en ze was tamelijk in shock, maar ik heb haar kunnen gerust stellen en ik ben er ook klaar voor als ik weer word lastig gevallen. Ik heb sinds dinsdag een hobby er bij en dat taikwandlo, dus zal ik nu nog beter kunnen vechten.

Nu is het vrijdag en is het eindelijk weer weekend. Soms zie ik nog eens Caleb zijn benden over straat lopen of met hun auto's naar de cafés rijden, maar dan negeer ik ze gewoon en fiets verder. Als ik eindelijk weer thuis kom, vliegt Leon me in de armen. Hij lacht als een klein kindje, dat ik altijd al leuk vond aan hem. Als ik naar muziek zit te luisteren terwijl ik naar tv kijk en Leon zit te tekenen voor de tv, als de bel plotseling gaat. Ik kijk naar Leon die ook gestopt is met tekenen en me ook vragend aan kijkt.

"Heb jij iemand verwacht?"

"Nee, jij?"

"Nee, blijf hier! Ik ga wel kijken!"

Ik stap naar de gang en kijk eerst door het gaatje van de deur, als ik mijn ogen niet kan geloven wie er voor de deur staat. Ik open de deur en kijk hem aan met de ergste blik die ik hem kan geven.

"Hoi CALEB!" en ik leg de nadruk op zijn naam, dat ik hem echt niet moet zien nu.

"Hey!" zegt hij terug en leunt met zijn hand tegen de muur en buigt zich voorover om dichter bij me te staan. Hij kijkt me aan met een zwoele blik om soms gewoon van in elkaar te vallen en hij probeert me gewoon binnen te dringen.