22/ Echt is echt:

162 7 1
                                    

Eenmaal thuis aan gekomen helpt iedereen met alles uit te laten en Leon wordt wild als hij alles ziet dat word uitgelaten. Ik help ook, ook al zegt Caleb en dwingt hij me bijna dat ik niet mag, maar mijn broer en moeder weten beter en laten me gewoon doen en als we alles hebben uit gelaten moet ik aan de bar gaan zitten en gaat mijn moeder kijken naar mijn armen en ze genezen.

Caleb heeft zich op de stoel naast me geplaatst en zit nog steeds geschrokken te kijken naar de vele scherven in alle groten en maten die in mijn vel zitten en mijn moeder één per één uit haalt.

Alle scherven zijn er uit en nu naait ze all de sneeën die moeten gedaan worden. Ik merk er bijna niets van en laat haar doen en ze kijkt ze daarna goed als ze tekens achter laten of niet.

"Deze drie gaan tekens achter laten, maar geen grote, dus je zal ze amper zien en de rest zal weg gaan!" zegt ze blij, maar ik vind het niet erg want ik heb een grote collectie van sneeën die ik heb op mijn lijf staan en het maakt me stoerder ook al vinden verl meisjeq dat niet mooi, maar ik ben dan ook geen normaal meisje.

"Jij bent echt wow, weet je het!" zegt Caleb lachend en kijkt me bewonderend aan.

"Van wat?"

"Als ze een kogel door je hoofd zouden laten doen zou je niet eens schreeuwen want daar lijkt het echt op!"

"Wel ik heb geleerd nooit te tonen en heb zelfs training gehad waar ik in elkaar werd gemarteld door mensen en geen kik moest geven zoals, botten breken, messen in mijn lijf, dicht bij een granaat die ontploft of zelf een kogel door mijn lichaam!" zeg ik alsof het niets is, maar iedereen kijkt me geschrokken aan en verdrietig zelf Leon.

"Dat heb je me nooit verteld!" zegt Leon kwetsend en komt op mijn schoot zitten en Eva op die van Caleb.

"Als je zou weten dat je dat later te wachten staat, zou je niet meer kunnen slapen en dat moet je niet per se weten, want ik ken je en dan lig je er s' nachts van wakker+ ik wil niet dat je allemaal weet wat ik heb moeten doorstaan vroeger!"

"Je hebt wel gelijk, maar daardoor heb je zulke andere littekens die ik niet kon zetten van sneeën!" zegt Leon eerlijk en dag bewonder ik aan hem want dat is hij altijd.

"Daardoor draag je soms kleren die plekken op je lichaam bedekken en mensen ze dan nooit kunnen zien!" zegt Caleb medelevend en kijkt me van kop tot één want nu heb ik wel kleren aan waar mensen mijn littekens beter door kunnen zien of meer er van dan.

"Ja! Als je zulke littekens hebt wil je niet dat iedereen dat ziet en dingen gaat vragen aan je, daardoor ook die schaduw status op school!" zeg ik lachend want nu zal ik me niet meer schuil houden op school.

Daarna hebben we alles op en goede plek gezet en vast gemaakt en Caleb heeft de bankkaart dat hij mee had aan mij moeder gegeven als cadeau voor alles dat ze doet en de vergoedingen van het huis.

Mijn moeder wilde het eerst niet aan nemen, maar na veel opdringen van Caleb en Eva heeft ze het aanvaard want meestal wil ze er zelf uit komen, maar met alles dat er nu bij komt en meer personen heeft ze het geld nu wel nodig.

Daarna hebben we gegeten en naar tv gekeken naar een film gekeken en dan hebben we op de playstation gespeeld en mam is dan wel weer gaan werken en dan hebben we Leon en Eva nar bed gebracht die op onze schoten in slaap zijn gevallen, toen we Call of Dutty Black Ops zaten te spelen.

Ik en Caleb zijn dan naar onze kamer gegaan en hebben ons op bed gelegd want het was een lange dag vandaag en we hebben ook enorm veel mee gemaakt en te weten gekomen van elkaar.

"Caleb?"

"Wat is er?"

"Zijn wij nu eigenlijk samen of niet?" vraag ik bijtend op mijn lippen want als hij nee zegt dan weet ik dat we gewoon vrienden zullen zijn.

Bad Boy & Good Girl Secret (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu