11/ Waarom ik:

210 8 3
                                    

De volgende dag:

Toen ik weer op school aan kwam en weer mijn fiets in de fietsenstalling zette en bij mijn vriendin ging gaan zitten zag ik dat Caleb en zijn benden al op school waren aan gekomen en ze zaten te zoeken achter iemand en zoals ik dacht was voor mij.

"Gaan jullie maar!"

"Waarom?"

"Omdat jullie hier niet in geraken!"

"Tot in de les dan!" zegt Klara en ze neemt Jennifer en Malia ook mee. Ze gaan juist het gebouw binnen als Caleb en zijn bende voor me staan met woedende gezichten.

Eerst zeggen ze niets en dan wilt er één me slaan of een vuist geven, maar voor het eerst ben ik Caleb iets te goed, want hij steekt zijn hand in de lucht voor te tonen dat ze niets mogen zeggen of doen. Dan komt Vincent uit de bende naar voor stappen en gaat naast Caleb staan. Alleen de enige die grijnst is Caleb en kan er zelfs mee lachen.

"Ik heb je boodschap gekregen!" zegt hij nog steeds grijnzend en komt nog dichter bij.

"Moet ik hier bang van worden?"

"Nee, alleen me met rust laten en door gaan met je stomme leven!"

"Wel ik had iemand beloofd dat hij je in elkaar mocht slaan, maar voor de stress nog meer op de bouwen, mag je dat vanavond achter school en raad eens wat!"

"Wat!"

"We hebben de laatste drie uur geen les meer, omdat ze er niet zijn!"

"We gaan eens zien wie er in elkaar word geslagen!" zeg ik dreigend tegen Vincent en ga nog een stap dichter tegen hem staan, maar hij zet geen stap vooruit, maar zijn spieren verstrakken voor een seconde.

"Hoe is het met je neus?" zeg ik lachend en ga weer een stap achter uit.

"Hij is gebroken!" roept hij woedend en ik zie dat hij niet kan wachten tot het vanavond is en me in elkaar kan slaan.

Ik loop met een lachend gezicht weg en stap naar mijn lokaal. Natuurlijk gaat de dag traag, maar niet omdat ik bang ben, maar juist omdat ik er naar uit zie om hem eens te laten boeten voor wat hij gedaan heeft en iedereen kan dan zien welke sukkel hij werkelijk is.

Als het eindelijk avond is pak ik mijn fiets en stap naar het plein toe met mijn fiets en doe alsof ik hier niets te zoeken heb, want door heel de dag is de roddel door de school gegaan dat ik in gemaakt ging worden door Vincent de bad boy, maar wat niemand wist is dat ik hem ging in maken.

Jammer genoeg moet ik daardoor ook mijn status weg geven dat ik niet zo'n lief, onschuldig meisje is die zicht verstopt in de schaduws. Iedereen ging vanaf vanavond weten dat ze niet met mij moeten sollen en dat ze uit mijn buurt moeten blijven.

"Hé Angel, ben je al zelf te bang om op te komen dagen omdat je gaat verliezen!" roept hij door de menigte waar ik sta. Ik draai me langzaam om en kijk hem aan 'et een gezicht van boeit me niet en fuck my dick asshole.

"Nee, omdat het niet eens nut heeft om met jou te vechten!" roep ik bot terug en je hoort iedereen die hier bij staat, de hele school dus een 'ow' roepen van stekje.

"Kom maar hier dan toon ik het je!"

"Man jij weet niet waar je aan begonnen bent Vincent!" roep ik nonchalant en zet mijn fiets aan de kant en rol mijn mouwen op om zon nog stoerder over te komen. Hij blaast luit voor te tonen dat het hem niets scheelt en toch niet waar is.

Bad Boy & Good Girl Secret (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu