KOSTYEV SARMALI

SIFIR: SEVGİLİ RODYA

Sevgili rodya, bir zamanlar sadece benimdin.

Eski bir defterin arasında,

Silinmeye yüz tutmuş mürekkep darbelerinin derinliklerinde.

Bir sanatçı aynı şeyi çizmekten bıkabilir,

Ama bir yazar aynı hikayeyi istediği hale gelene kadar binlerce kez de yazar.

Mürekkep artık kan izlerine dönse de,

Son nefesini de bir karaktere vermeyi seçebilir.

Sen benim için o karaktersin.

Ve Rodya,

İkimizin çıkışını bilmediği bir labirentin içinde,

Artık sen sadece benim değilsin.

🗝₊˚⊹

(Şarkılar)

Lethal, Cloudeater 

Sirens, Fleurie

Ghost, Natasha Blume. 

🗝₊˚⊹

Sıfır, Sevgili Rodya

Geçmişte bir gün, iki çocuk.

Asena'nın en iyi bildiği şey kaçmaktı.

Kendisini ait hissetmediği odalardan, yanında nefes alamadığı insanlardan ve ruhunu sıkan durumlardan, sadece kaçardı.

En çok da ailesinden kaçıyordu. Onu zorla soktukları toplantılardan ve sırf güzelliğiyle övünmek için tıkıştırıldığı odalardan. Ailesi, değerlerinin düşüşe geçtiğini anladıkları andan beri, kendilerini eski yerlerine çıkarmak için farklı yollar dener olmuşlardı. Annesi bir zamanlar İtalya'nın en değerli ailesinin kızıydı ancak öylece her şeyi geride bırakıp Türkiye'ye kaçtığında ailesi tarafından silinmişti.

En azından çocukları olana dek, şimdi ailenin tüm ilgisi Asena ve Roma'daydı.

O erkekti, bu yüzden farklı şekillerde eğitiliyordu. Asena kızdı ve ailesine göre olması gereken tek şey güzeldi.

O gün hava yağmurluydu. Odadan arkasına bile bakmadan koşarak çıktığında, annesinin özenle seçtiği beyaz elbisesinin yağmur altında mahvolacağını biliyordu. Elbisesi ile uyumlu Chanel babetleri de yağmur yüzünden çamur olacak ve annesi onu asla affetmeyecekti. Belki de aylarca yüzüne bakmayacak, onu sofraya kabul etmeyecek ve ikiz kardeşi ile görüşmesini engelleyecekti.

Ancak Roma her zaman ona gelmenin yolunu bulurdu. İkiz kardeşi, kimsenin aralarına girmesine izin vermiyordu.

Kimseye görünmeden o salondan çıkması çok da zor olmamıştı. Annesi davetlerine katılan misafirlerin soyadlarını karıştırmakla fazla meşguldu. Ancak Korol davete katılmamıştı ve annesi İtalya'daki ailesini arayarak bu konuda saatlerce söylenmişti.

Asena hala Korol'un ne anlama geldiğini bilmiyordu. Sık sık pakhan, koro ve Capo gibi kelimelere duysa da, anlayabilecek yaşa gelmemişti henüz. Ailesinin iş yaptığı patronlar olarak görüyordu hepsini. Annesinin iş yaptığı. Babası hiçbir zaman gerçekten bu işlere dahil olmamıştı.