DOKUZ: DUDAKLARINDAN AKAN ZEHİR

175 19 91
                                    


9. DUDAKLARINDAN AKAN ZEHİR

"Savaş kimin haklı olduğunu belirlemez. Savaş, hayatta kalanı belirler."

R.F Kuang

(şarkılar) 

Swan lake (suite) op.20, Tchaikovsky 

Wasting my young years, landon grammar

🗝₊˚

Savaşta en çok da en son hayatta kalan kaybeder, uğruna savaşacak hiçbir şeyi olmadan nasıl yaşanacağını unutmuştur çünkü, acizdir.

Savaşı en çok da en son hayatta kalan kaybeder, dizlerinin üzerine çöküp yönetecek kimsesi olmadığını fark ettiğinde, küllerin uçuştuğu bir tahtı, hayaletlerin kaldığı bir şehri yönettiğinde.

Burası küller şehri, ancak sen burada bedeninin kemiklerine kadar donduğunu söylüyorsun.

Burası küller şehri, ancak sen soğuğun gözyaşlarını bile dondurduğunu hissediyorsun.

Burası ateş ve külden, gözyaşlarını bile yakacak sinsi bir alevden.

Donduğunu zannediyorsun.

Dante'nin cehenneminde insanları ebedi günahlarında kavuran şey, buzdur.

🗝₊˚

Prag, Çekya Potme Kalesi

Laden

Dünyanın sonuna doğmadım ancak ben bir efsanenin sonuna doğdum. Bir soyun, bu ülkeyi yöneten bir mirasın sonuna.

Şimdi bu soyadını gururla taşıyıp ait olduğu yere, ondan çalınan baş köşeye yerleştiren kişi ben olmalıyım. Her şey bittiğinde, en tepede bizim soyadımız yazsın istiyorsam, boğulduğum sokaklarda nefes almalıyım.

Bu şehir benim en büyük nefretim. Tenimden akan kanın sıcaklığını bazen rüyalarımda hissediyorum. Sonra göğsüme dokunuyorum, kan yok. Ancak bir kere kanamış bir yaranın artık iyileştiğine kendini inandırmak çok zor.

Sadece ailemi değil, çocukluğumu da çaldı benden bu şehir. Elime silah verdi ve git savaş dedi.

Jít bojovat, git savaş.

Ama ben kazanacağım.

Kalenin kaygan taşlardan oluşan merdivenlerine adım attığımda da, yanımda bir grup askerle merdivenlerin sonundaki o demir kapıya geldiğimde de bunu biliyordum. Buraya bir sonraki gelişimde, bu kale yeniden ailemin olacaktı. Hiç kuşkusuz.

"Rodeon," Başımı dalgınca izlediğim masadan kaldırdım. Lukas'ın gözleri üzerimdeydi. O ve ikizi Prag'daki örgütün beyniydi ve dört ay aralarında kaldığım süre içerisinde en çok Lukas bana alışmıştı. Güvenmediğini biliyordum, bu adamlar kimseye güvenmezdi ancak gerçekte kim olduğumu tamamiyle bilmiyordu ve içlerine sızdığımdan şüphelense de, bunu sadece örgüt ajanı olarak yaptığımı sanıyordu.

KOSTYEV SARMALIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin