PANTHEA VE PETROVICH MİRASI SERİSİ, İLK KİTAPTIR.
{Etkileri küçük de olsa, Romeo ve Juliette retelling'dir.}
🗝₊˚⊹
Rusya'nın, Romanov ailesine soyu dayanan en asil ailelerinden Petrovich'lerin son oğlu bir suikasta kurban gider.
Yakov Petrovich'te...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
5. GEÇMİŞİN RESMİ, GELECEĞİN AYNASI
Taptığım bir varlık bana silah doğrulttuktan sonra hayatın ne anlamı kalır?"
Uysal Kız, Fyodor Dostoyevsky
🗝₊˚⊹
(Şarkılar)
Soul of a man, koda
Power, Isak Daniels
🗝₊˚⊹
Yekaterinburg, bir kasım gecesi.
Aşkın son nefesi.
"Ölürsen gebertirim seni," Alyona'nın altın sarısı saçları rüzgarla dans ediyor, tutamları Yakov'un yüzüne çarpıyordu. Teni bir mermer kadar beyaz, gri gözleri de bir o kadar maviden uzaktı. "O nasıl olacakmış?" diye sordu Yakov karşısındaki genç kadının boynuna öpücükler kondururken. Koyu renk saçları alnına dokunuyor, ailesinden ona miras kalan Petrovich yeşili gözleri vahşice parlıyordu. Alyona hayatında onun kadar çekici bir erkek görmemişti daha önce. Uzun kirpikleri, kaslı bir bedeni ve hiçbir erkekte olmayan bir zarafeti vardı. Yakov sadece bunlar yüzünden değil, kişiliği açısından da güzeldi. Bir prensti.
"Ölürsem, nasıl öldürürsün beni, Alya?" Alayla ilettiği soru dudaklarını iki yana kıvırmış, sevgilisinin saçlarını koklaması için ona alan tanımıştı.
"Ölürsen yaşayamam ki, Yakov." Kolları boynuna dolandı önce, ardından yavaşça ensesindeki kısa saçlarla oynadı. Kalbinin aşkla dolduğunu hissediyordu, bu adamın yanındayken nasıl nefes alabildiğini sorguluyordu bazen. Sanki canını veren ciğerine dolan hava değil de, kalbine dolan bu adamın soluduğu nefeslerdi. Yakov yaşarken, Alyona da nefes alıyordu. Ondan uzakken, bir yanı ölüyordu sanki.
"Seni tehlikeye atacak hiçbir şey yapmam." Alyona ona söylemek istiyordu. Artık tek kişi olmadığını, karnında ona ait bir bebek taşıdığını ancak Yakov bugün Çekler ile anlaşma imzalamak üzere ailelerinden miras saraylarına gidiyordu. Romanov olan anneannesinden kalmıştı ona saray ve Yakov devletin de, organizasyonun gözünde de bir prensti. Karnındaki bebeğin geleceği tam da bu yüzden emin ellerdeydi. Ancak şu an sevgilisinin aklını karıştırmak istemiyordu. Onu savunmasız bırakırdı bu haber, bu yüzden sadece biraz daha sabretmesi gerekecekti.
"Taptığım bir beden bana silah doğrultmamalı," Alyona duyduğu tanıdık kelimelerle, hafifçe başını sallamıştı. "Asla," diye fısıldadı. "Sana asla ihanet etmem." Yakov başını salladığında, devam etti. "Abime söyleyeceğim artık," diye fısıldadı Alyona. Yakov onaylar bir biçimde başını sallamış, "Organizasyon artık bir suç örgütü olmaktan çıkacak, Alya. Sen ve gelecekteki ailemiz için yeni bir krallık yaratacağım. Romanovların soylarını kurutamadıklarına pişman olacaklar." diye devam etmişti cümlesine. Kendisinden emindi ve birçok destekçisi vardı. "Bu saçmalığa bir son vereceğim, bu günahkarlığa." Yeşil gözlerindeki vahşi parıltılar büyürken, sevgilisini yavaşça kucağına çekti Yakov. Açıkta kalan göğüslerine nazik öpücükler bırakırken dişleriyle bir tek kendinin görebileceği yollar çizdi.
