[Bangtan #1] Park Jimin

Chapter 3

Chapter 3

JOANNA FRITZ DELA FUENTE

"Youngjae!" napatigil kaming dalawa sa pag-uusap ng may tumawag sa pangalan niya. Napatingin kami sa gawi na 'yun. at ang mga kabarkada lang pala niya. Ang Got7 -.-

"Hello Miss Top Notcher" at ngumiti silang lahat sakin, tumango nalang ako at ngumiti. Palaging ganon ang tawag sakin ng mga student dito sa campus kaya nasanay na ako.

"Naistorbo ata namin ang moments niyo, Hyung" sabi ni Bambam, agad naman akong inakbayan ni Yugyeom, geez ang tangkad niya masyado. Hindi ko keri -.-

"Noona, niyaya ka ba na ba makipagdate ni Hyung?" bigla namang uminit ang pisngi ko

"Yah! Anong pinagsasabi niyo? Wala akong sinabing ganyan kay Joanna" depensa ni Youngjae

"soon, sasabihin mo rin yan kay Joanna hahaha" Jackson

"Wag mo nalang silang pansinin Joanna" Youngjae said

"Mayroon pa tayong dance practice" biglang sabi ni Mark, ang pinakamatanda sakanila

"Oo nga pala. Alis na kami, Bye!" at umalis naman sila Youngjae kasama ang mga kabarkada niya. Ngumiti nalang ako ng tipid.

Naisip ko ang tanong kanina sakin ni Youngjae

"Don't you think, magkaka-ayos pa kami nina Jimin?" Sigh, papaano kaya kung magkaayos talaga sila?

"You're flirting, at kay Youngjae pa..." nanigas ako sa kinatatayuan ko. Darn. B-Bakit ngayon pa? Napakamot ako ng batok, at tumingin sakanya

"J-Jimin, n-nandito k-ka p-pala..." awkward na sabi ko. He crossed his arms and looked at me--glared at me exactly.

"Hindi ko alam na close pala kayo ni Youngjae" malamig na sabi niya, napalunok ako. Darn, nakakatense -.-

Sasagot sana ako pero nagsalita siya ulit. " Stay away from him, Joanna. Binabalaan na kita, kung ayaw mong madagdagan pa ang galit na nararamdaman ko sayo" and he left me dumbfounded. Napapikit ako, at nagmura ng mahina.

Of course, hindi pa rin mawawala ang galit niya sakin. Pero for goodness' sake, magiisang taon na ang makalipas pero hindi pa rin siya nakakamove-on sa nangyari? Hindi ko naman kasalanan 'yun. Ang akala niya, dahil sakin hindi sila nakapasa sa audition for being a trainee. But he's wrong, wala naman akong alam na ganon pala ang mangyayari. Darn

F L A S H B A C K

"J-Jimin, busy ka ba ngayon?" mahinang sabi ko sakanya

"Bakit? may problema ba?" sagot niya sa sakin sa telepono

"Darn, my head hurts. I think I have a f-flu" mahinang sabi ko sakanya. Narinig ko naman siyang nagmura sa kabilang linya.

"o-osige, pupunta ako 'jan"

Ilang minuto ang makalipas, nakita ko siyang nakabihis ng pang-alis. S-Saan kaya siya galing? Hindi ko na siya kayang tanungin dahil masakit na talaga ang ulo ko--parang nabibiyak.

Nilapitan niya ako, may pag-aalala sa mga mata niya "Okay ka lang Joanna? I'll take you to the nearest hospital" sabi niya, pero umiling nalang ako. Alam naman niyang ayaw ko sa hospital sigh.

"S-Saan ka g-galing?" mahinang sabi ko sakanya, he held my hand

"We had an audition" nanlaki ang mga mata ko, 'yun ba ang sinasabi niyang gusto niyang pumasok sa isang entertainment company?

"A-Anong r-resulta?" he sighed "Hindi natuloy dahil pinuntahan kita..." I saw sadness at his voice. Darn--kasalanan ko 'to.

"J-Jimin..." tumingin siya sakin

"Diba sabi ko naman sayo kahapon na 'wag kang magpabasa sa ulan? pero anong ginawa mo?--hindi ka nakinig sakin kaya tignan mo, nagkasakit ka tuloy" inis na sabi niya sakin. Hindi ko mapigilan malungkot--it's my fault kung bakit hindi sila natuloy sa pag-audition.

"S-Sorry..."mahinang sambit ko sakanya

"Joanna naman, sana naman makinig ka manlang sakin. Kung sana hindi ka nagsakit 'edi sana natuloy ang audition namin--at alam mo naman na wala ang parents mo dito tapos magkakasakit ka" hindi na ako masagot dahil nga sobra na ang sakit ng ulo ko. H-Hindi ko na kaya

"I need to go" ramdam na ramdam ko ang inis at galit sa tono ng boses niya. Napikit nalang ako at narinig ko nalang na nagsara na ang pintuan ng kwarto ko at gate ng bahay. Napahawak ako sa ulo, d-darn... A-ang sakit...

Kinuha ko ang phone ko na nasa mesa at pinidot ang 1 sa speed dial ko. Ang number ni Dad.

Hindi ko na siya hinintay sumagot at nagsalita na ako

"D-Dad, I-I n-need you..." and all went black

E N D F L A S H B A C K

Pagkagising ko 'non, nasa hospital na ako at nakita ko si Dad na hawak ang kamay ko at si Mom na nagbabalat ng mansanas. Ilang araw ang lumipas 'non, hindi na ako kinakausap ni Jimin--pag nasa paligid lang namin sina mom and dad at ang parents niya 'don niya lang ako kinakausap pero hindi pa rin mawawala na galit pa rin siya sakin.

Wala siyang alam na dinala ako hospital that time--dahil ko na pinasabi sa parents ko. Wala rin alam ang parents ko na may galit na nararamdaman sakin si Jimin ganon din ang parents niya.

Ayaw ko man isipin--pero sana hindi na ako nagkasakit noong oras na 'yun, hindi sana nagalit sakin si Jimin. Sigh.

JustJoanna21